"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

Detacheerders: ‘maak in wetgeving uitzondering voor het vaste contract’

Detachering wordt meegesleurd in het anti-flexbeleid vanuit Den Haag. Maar detacheren is geen flex. De eenvoudigste oplossing: maak bij arbeidsmarktwetgeving een uitzondering voor vaste contracten. “Dat sluit aan bij de wens van alle politieke kleuren”, zegt VvDN-lid Casper Venema.

Casper Venema, directeur van detacheerder Public Support, is sinds de oprichting betrokken bij de Vereniging van Detacheerders Nederland (VvDN). De brancheorganisatie wil de maatschappelijke en juridische positie van detachering verbeteren. En dat is hard nodig, vindt Venema. “De politiek, inclusief de ambtelijke top, is zeer negatief over flex.”

Daarbij wordt detacheren over één kam geschoren met uitzenden. En dat is niet terecht. De huidige wetgeving past ook niet bij wie wij zijn en wat wij doen.” Volgens Venema is detachering juist een arbeidsvorm die men zou moeten toejuichen.

Vaste contract de norm

“De politieke kleur kan elke vier jaar veranderen, maar de heersende opinie – van links tot rechts – is dat het vaste contract de norm moet worden. Het verbeteren van de rechts- en inkomenspositie van werkenden staat voorop. Laat detacheren nou juist daarin voorzien. Detacheerders bieden hun mensen vooral arbeidscontracten voor onbepaalde tijd (>60%) en investeren meer dan gemiddeld in opleiding en ontwikkeling van hun medewerkers. Een gedetacheerde heeft geen flexbaan, maar doet vanuit een vaste baan verschillende opdrachten.”

Lees ook: VvDN: “Minister ziet driehoeksrelaties met vast contract (detacheren) over het hoofd”

WAADI ‘wreekt zich’

Probleem voor detacheerders is dat zij juridisch als uitzenders worden beschouwd. Detachering valt door de driehoeksarbeidsrelatie opdrachtgever-werknemer-werkgever namelijk onder de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (WAADI) en wordt daardoor als uitzenden gezien.

De WAADI maakt geen onderscheid tussen verschillende vormen van driehoeksarbeidsrelaties. En het brede toepassingsbereik van deze wet ‘wreekt zich’ in de praktijk voor detacheerders en gedetacheerden. Venema: Ik snap dat er wetgeving is over de uitzendovereenkomst en het uitzendbeding, maar men heeft daarbij destijds niet gedacht aan de reikwijdte van die regelgeving. Het heeft namelijk ook onbedoelde en ongewenste gevolgen voor detachering.”

Ongelijkheid door inlenersbeloning

Neem de inlenersbeloning, bedoeld om uitzendkrachten gelijkwaardig te behandelen. Gedetacheerden hebben door gelijkschakeling met uitzendkrachten te maken met de inlenersbeloning. Niet hun werkgever (detacheerder) bepaalt de arbeidsvoorwaarden, maar het inlenende bedrijf waar zij op dat moment gedetacheerd zijn. Gevolg: steeds wisselende arbeidsvoorwaarden en inkomensongelijkheid ten opzichte van collega-gedetacheerden; de ene gedetacheerde verdient 1,5 x zoveel als zijn collega die een vergelijkbaar profiel heeft en hetzelfde werk doet bij een andere opdrachtgever.

“De WAADI heeft onbedoelde en ongewenste gevolgen voor detachering.”

Venema ziet deze ongelijkheid dagelijks binnen zijn organisatie: “Voor secretaresses die wij plaatsen bij de Belastingdienst, in de zorg of bijvoorbeeld een gemeente, moeten wij drie loongebouwen hanteren. Per opdracht geldt een ander salaris. Dat is niet in het belang van onze medewerkers en zorgt niet voor een steady inkomen. En het is toch juist de bedoeling rechts- en inkomenszekerheid te bieden aan mensen.”

‘Kleine ingrepen in bestaande wetgeving’

Het is een voorbeeld van de onbedoelde gevolgen die de WAADI op dit moment met zich meebrengt. Volgens de VvDN werkt de WAADI als een sleepnet op de arbeidsmarkt dat detachering als ongewenste bijvangst meesleurt. De oplossing lijkt eenvoudig: maak een uitzondering in de WAADI voor arbeidsovereenkomsten voor onbepaalde tijd (vaste contracten).

Venema: “Het arbeidsmarktbeleid is ‘minder flex, meer vast. Dus een uitzondering maken voor vaste contracten sluit precies aan bij de wens van de politiek om flex in te perken. Meer vaste contracten, meer investeren in opleiding en ontwikkeling van mensen – dat is precies wat detacheren doet. Daar kunnen alle politieke kleuren zich toch in vinden? Dan wordt het doel bereikt.”

Position paper

En dat is vrij eenvoudig te realiseren, stelt de VvDN. In een nieuwe, aangescherpte position paper, bedoeld voor politiek en andere stakeholders. doet de vereniging concrete suggesties. Die bieden detachering die ruimte op de arbeidsmarkt die het naar eigen zeggen verdient. Daarvoor zouden slechts enkele ‘kleine ingrepen’ op de bestaande wetgeving nodig zijn.

De VvDN pleit voor aanpassingen in de WAADI, artikel 7:690 BW (Uitzendovereenkomst) en de CAO voor Uitzendkrachten. Door daarin de toevoeging te doen dat deze niet gelden voor arbeidsovereenkomsten voor onbepaalde tijd, worden de onbedoelde en ongewenste neveneffecten ondervangen, zo is de redenering.

“Het is aan ons om iedereen ervan te overtuigen dat detacheren geen flex is.”

Vanuit Den Haag komt er strengere regulering voor flex; zzp-wetgeving wordt flink aangescherpt en uitzenders krijgen te maken met verplichte certificering en regels om uitzenden te beperken tot ‘ziek en piek’. Des te belangrijker voor detacheerders om als goede werkgevers weg te blijven uit dit politieke anti-flex tumult. Venema: “Wij willen detachering uit het uitzendbestel tillen.“

Dat detacheren nog vaak over één kam wordt geschoren met flex, wijt hij gedeeltelijk ook aan henzelf. “Het verkeerde beeld over detacheren is hardnekkig, te wijten aan een gebrek aan kennis. Het is aan ons om iedereen ervan te overtuigen dat detacheren geen flex is, maar juist goed voor de werkende.”

Geen politiek standpunt, wel praktische input

De VvDN stelt in haar nieuwe position paper dat de eerder doorgevoerde hervormingen op de arbeidsmarkt ‘gefaald’ hebben. “De Wet Werk en Zekerheid. De WAS, de Wet DBA, de WAB – te vaak blijkt dat nieuwe regels op de arbeidsmarkt matig of zelfs averechts te werken. De weerbarstige werkelijkheid laat zich niet bepalen door wetten die te ver afstaan van de dagelijkse praktijk.”

De brancheorganisatie wil nadrukkelijk geen politiek standpunt innemen, wel wil de VvDN graag input leveren als het gaat om de uitvoerbaarheid, handhaafbaarheid en doelmatigheid van het arbeidsbeleid. Met de voorgestelde aanpassingen in de wetgeving om gedetacheerden met een vast contract de rechts- en inkomensgelijkheid te bieden die zij verdienen, doet de VvDN in ieder geval een concrete, serieuze handreiking aan Den Haag.

Lees ook: Detacheerders: ‘Geef ons meer (juridische) ruimte’

Download de Position Paper VvDN inzake juridische verankering Detacheren (december 2022)