ZiPredactie 4 juli 2024 28 reacties Print Conceptwet VBAR is openbaar: dit zijn de nieuwe criteria om te werken als zzp’erWanneer mag werk door een zzp’er gedaan worden? Het nieuwe wetsvoorstel met criteria is nu bekend. De opdracht en de samenwerking met de werkgever zijn het belangrijkst bij die beoordeling. Of de werkende een ondernemer is, speelt slechts een kleine rol.Er is een nieuw concept bekend van de wet Verduidelijking Beoordeling Arbeidsrelaties en Rechtsvermoeden (VBAR). Deze wet moet het eenvoudiger maken om te beoordelen of iemand als zzp’er ingehuurd mag worden voor een opdracht. Voormalig minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) Karien van Gennip stuurde het concept op 21 juni naar de Raad van State, de tekst is nu openbaar. Criteria voor de opdracht: werknemerschap versus zelfstandigheid Het oordeel begint bij het werk en de organisatie waarin het plaatsvindt. Zijn er indicaties van ‘werknemerschap’, zoals aansturing van een leidinggevende of collega’s in loondienst die hetzelfde werk doen? Dikke kans dat het gaat om werk voor een werknemer, tenzij er meer aanwijzingen zijn voor ‘zelfstandigheid’ binnen de opdracht. Werkt iemand bijvoorbeeld voor ‘eigen rekening en risico’, is er specifieke expertise nodig of gaat het slechts een paar uur per week? Als er evenveel aanwijzingen zijn voor werknemerschap als werken als zelfstandige, dan pas is het van belang of iemand normaal gesproken ondernemer is. Heeft iemand hetzelfde type werk vaker gedaan als zelfstandige? Heeft iemand meerdere opdrachtgevers per jaar? Doet iemand investeringen in zijn eigen bedrijf? Zulke ondernemerskenmerken kunnen de doorslag geven, maar zijn ondergeschikt. Ondernemerschap van de persoon minder van belang In de toelichting bij de wet staat dat ‘het ondernemerschap van de persoon van de werkende niet centraal staat bij de beoordeling van een concrete arbeidsrelatie’. Het belangrijkst bij de beoordeling zijn het werk, de samenwerking binnen de organisatie en de risico’s, verantwoordelijkheden en investeringen van de zelfstandige voor deze specifieke opdracht. Pas als dat geen uitsluitsel geeft, wordt er naar de persoon gekeken. “Dit komt naar verwachting in een relatief beperkt aantal gevallen voor”, staat in de toelichting op het wetsvoorstel. W Indicaties die wijzen op werken als werknemer (werkinhoudelijke en organisatorische sturing) De werkgevende is bevoegd om aanwijzingen en instructies te geven over de wijze waarop de werkende de werkzaamheden moet uitvoeren en de werkende moet deze ook opvolgen. De werkgevende heeft de mogelijkheid om de werkzaamheden van de werkende te controleren en is bevoegd om op basis daarvan in te grijpen. De werkzaamheden worden verricht binnen het organisatorisch kader van de organisatie van de werkgevende. De werkzaamheden hebben een structureel karakter binnen de organisatie. Werkzaamheden worden zij-aan-zij verricht met werknemers die soortgelijke werkzaamheden verrichten. Z Indicaties die wijzen op werken als zelfstandige binnen de arbeidsrelatie (werken voor eigen rekening en risico) De financiële risico’s en resultaten van de werkzaamheden liggen bij de werkende. Bij het verrichten van de werkzaamheden is de werkende zelf verantwoordelijk voor gereedschap, hulpmiddelen en materialen. De werkende is in het bezit van een specifieke opleiding, werkervaring, kennis of vaardigheden, die in de organisatie van de werkgevende niet structureel aanwezig is. De werkende treedt tijdens de werkzaamheden zelfstandig naar buiten. Er is sprake van een korte duur van de opdracht en/of een beperkt aantal uren per week. OP Kenmerken die wijzen op ondernemerschap van de persoon van de werkende (buiten de arbeidsrelatie gelegen) voor soortgelijke werkzaamheden Hierbij kan bijvoorbeeld gedacht worden aan: De werkende heeft meerdere opdrachtgevers per jaar; De werkende besteedt tijd en/of geld aan het verwerven van een reputatie en het vinden van nieuwe klanten of opdrachtgevers; De werkende heeft bedrijfsinvesteringen van enige omvang; De werkende gedraagt zich administratief als zelfstandig ondernemer: is ingeschreven bij de KVK, is btw-ondernemer en/of heeft recht op de fiscale voordelen van het ondernemerschap (zoals ondernemersfaciliteiten) Volg onderstaand stroomschema om te zien hoe het werkt: Forse consequenties voor interim-professionals Dit heeft forse consequenties voor de interim-markt. Een interim-manager mag bijvoorbeeld geen leidinggevende in de organisatie vervangen bij ziekte, blijkt uit een voorbeeldcasus in de wettekst. Zo’n interim-professional moet dit in loondienst doen, ongeacht of hij normaal gesproken werkt als zzp’er. Nieuw concept na kritiek Een eerder concept van het wetsvoorstel kreeg een hoop kritiek. Tijdens een zogenaamde internetconsultatie gaven maar liefst 1.111 personen en organisaties commentaar op het wetsvoorstel. Er was vooral kritiek op de term ‘inbedding in de organisatie’. Die term is volgens velen te onduidelijk. Het nieuwe voorstel is slechts een beetje anders dan een eerder concept. In het eerste voorstel waren ‘werkinhoudelijke instructies’ en ‘organisatorische inbedding’ nog aparte criteria, nu vallen ze samen onder de noemer ‘criteria die wijzen op werknemerschap’. Daartegenover staan de (contra-)criteria die wijzen op ‘zelfstandigheid’. Dit moet het geheel ‘meer in balans’ brengen. In de kern is er dus weinig anders: de omstandigheden van de opdracht bepalen of iemand in dienst of als zzp’er moet werken, niet het ondernemerschap van de persoon. Juist op dat element hadden velen kritiek. Ook de VVD was kritisch, want voor de liberalen dient de individuele positie van de ondernemer het vertrekpunt te zijn. De voormalig minister lijkt die feedback dus naast zich te hebben neergelegd. Vervolg De Raad van State moet nu advies geven over deze wet. Op basis van die feedback kan de huidige minister van Sociale Zaken het wetsvoorstel nog aanpassen, voordat hij het naar de Tweede Kamer stuurt. Dat is dus de taak van Eddy van Hijum van Nieuw Sociaal Contract, hij is sinds deze week de nieuwe minister van SZW. In het hoofdlijnenakkoord staat dat het kabinet Schoof doorgaat met de wet VBAR. Daarbij heeft Van Hijum ruimte om de conceptversie aan te passen. Als hij wil, kan hij de criteria voor persoonlijk ondernemerschap bijvoorbeeld toch belangrijker maken. Hoe dan ook duurt het nog wel even voordat de nieuwe wet van kracht is. Als Van Hijum ervoor kiest om de wet voor behandeling naar de Tweede Kamer te sturen en de Kamerleden akkoord gaan, kan de wet waarschijnlijk pas na 1 januari 2026 van kracht zijn. Ondertussen gaat de Belastingdienst per 1 januari 2025 al handhaven op schijnzelfstandigheid op basis van de huidige regels. Rechtsvermoeden Het tweede deel van de wet is een ‘rechtsvermoeden van werknemerschap’. Daarin staat dat een iemand die ingehuurd wordt voor minder dan 33 euro per uur, eenvoudiger werknemersrechten kan opeisen. Vrijwel iedereen is het eens met deze maatregel. Om dit deel van de wet snel in te voeren en zo iets te doen tegen schijnzelfstandigheid bij kwetsbare zelfstandigen, stelden Nieuw Sociaal Contract, SGP en VVD eerder voor om de wet te splitsen. Van Gennip zag daar niks in, Van Hijum misschien wel. Lees ook : Het einde van het handhavingsmoratorium op schijnzelfstandigheid is in zicht: wat nu? Raad van State, VBAR, zzp-wet Print Over de auteur Over ZiPredactie De ZiPredactie plaatst hier interviews en eigen artikelen. Daarnaast persberichten, aankondigingen of (met toestemming) overgenomen artikelen. (contact: info[AT]zipconomy.nl) Bekijk alle berichten van ZiPredactie
Beste lezers, het lijkt erop dat er in ons mooie Den Haag weer iemand opgestaan is ,die de een belangrijk deel van de Nederlandse economie een zoveelste klap wil toebrengen. Laat de enorme groep beroeps werkelozen gewoon werken , en laat zelfstandigen gewoon met rust.
VBAR leest als FUBAR: Fucked up beyond all recognition. Totaal doorgeslagen administratieve draak om een heel ander probleem op te lossen. Laat dat maar aan onze beleidsbepalers over. Extra administratieve onzin bedenken om slecht beleid te camoufleren. Prutsers.
Dit word bepaald door mensen die een prachtige huis hebben voldoende financiële middelen en een perfect salaris meer en beter als gemiddelde bewoner in Nederland
Als je de voorwaarden zo leest, lijken ze op het eerste oog heel redelijk: als de werkgever je kan aansturen dan ben je een werknemer, als hetzelfde werk bij de de organisatie door mensen in loondienst wordt gedaan dan ben je een werknemer. Als je eerlijk bent, dan is dit natuurlijk ook zo, tenminste, het LIJKT dan een werknemer. Maar zoals zo vaak is de praktijk anders dan de theorie en zijn vacatures gewoon niet altijd in te vullen met werknemers en heb je altijd een percentage flex nodig, al was het maar om ziekte op te kunnen vangen (onderwijs/zorg) en niet af te winkelen op de toch al zwaar belaste werknemers. Daarnaast willen veel mensen in de kennis economie zich helemaal niet vast binden aan 1 bedrijf, ze willen maximale vrijheid houden en financieel profiteren van hun eigen kennis en kunde. Ik denk dat er juist meer focus op de persoon moet komen, hoe deze zich als zelfstandige profileert: duidelijk uitdragen tijdens werk, eigen website, meerdere opdrachtgevers, geen jarenlange opdrachten, geen kerstpakket, geen tussen bureau, enz
‘geen tussen bureau ‘, maar helaas zijn er ook weer heel veel achterlijke regels die inhuur van ZZP alleen toestaan via een tussen bureau omdat een ZZP’er nooit kan voldoen aan de eisen om überhaupt ik aanmerking te komen voor het werk. Waterschappen zijn hier een voorbeeld van. Die werken vrijwel nooit direct met een ZZP’er
Het is heel simpel… minimaal 33euro grens aanhouden en maak het in de zorg aantrekkelijker om in loondienst te gaan ipv alles weg te bezuinigen. Als de opdrachtgever en de opdrachtnemer beide tevreden zijn en duidelijke voorwaarden hebben gesteld, waarom moet de overheid zich er dan weer mee bemoeien? Er wordt gwn toch netjes belasting betaald… om mij als opdrachtnemer te beschermen? Onzin het probleem is nu dat er geen pensioenen en dure nutteloze verzekeringen meer worden betaald. Kortom, ze lopen geld mis.
Dit is niet alleen voor zzp’ers in de rol van interim manager vervelend, maar zeker ook voor de inhurende organisatie die een uitdaging heeft met zwangerschapsvervanging, langer lopend verzuim en kwartiermakerschap. Het tijdcriterium zou heroverwogen moeten worden, en de weging daarvan, om de onwenselijke situatie te verkomen dat werkgevers zeer kort durende arbeidscontracten gaat uitgeven aan hoog opgeleide managers.
Dus, je bent ondernemer pur sang en je zit een paar maandje intern, om de piek op te vangen of iets dergelijks en dan ben je ineens werknemer. Ondertussen heb je nog een opdracht waar je volledig als ondernemer wordt gezien en je hebt toevallig ook nog een leuke webshopje met je partner in de vof. Nope je bent werknemer. Ramelt toch aan alle kanten. Kijk gewoon naar de persoon, dan is het snel duidelijk.
ZZP ofwel zelfstandige zonder personeel, de vraag ondernemer of niet… Als je voor 1 uur in de maand een medewerker aanstelt b.v. je partner. Dan heb je een onderneming met personeel en ben je dus geen zzp er meer je draagt loonheffing af voor je medewerker en bent een doorsnee onderneming met personeel die opdrachten uitvoert in regie (urenbasis ) of werken aanneemt tegen een x opdrachtwaarde, je lijkt mij dan gevrijwaard van de vraagstelling ondernemer of werknemer… Simpel of te simpel gedacht wie oooh wie beaamt of bestrijd deze stelling.
Daar wordt niet naar gekeken. Veel DGA’s zitten in die situatie, velen met ‘echt’ personeel, maar zodra zij zichzelf als consultant laten verhuren via hun BV dan worden ze in de bak van de ZZP’ ers gegooid. Juridisch klopt het volgens mij niet, maar het is wel de praktijk.
De beoogde wet heeft het niet over ZZPers. Het gaat om iedereen met een eenmanszaak, ongeacht of die personeel heeft of niet.
En iedereen die als DGA met een eigen BV werkt op deze wijze ook. De Belastingdienst maakt hierin geen onderscheid, de wetgever heeft zich daarover nog niet duidelijk uitgesproken. Oftewel, we worden volkomen arbitrair met z’n allen langs een denkbeeldige lat gelegd, ruimte voor maatwerk is er niet of nauwelijks…
Is het niet zo dat als je een BV hebt en je wordt gezien als niet zelfstandig dat ze dan niets met jou kunnen doen. Ze kunnen geen loonbelasting opleggen want dat doe je al. Ook kunnen ze geen zelfstandige aftrek of je MKB vrijstelling inpikken, want daar had je toch al geen recht op.
Niet helemaal. Je betaald als DGA geen premie Werknemersverzekeringen (WW, WAO, WIA en ZW). Indien je in een rechtszaak door de rechter toch gezien wordt als werknemer van je opdrachtgever dan zal de opdrachtgever die als nog moeten afdragen aan de belastingdienst, neem ik aan. Plus dat het bedrag waarover loonbelasting en premies moet worden betaald, gebaseerd zal zijn op je gehele omzet (want een werknemer kan geen ondernemingskosten aftrekken). En je dus zelf nog extra loonbelasting zal moeten afdragen aan de belastingdienst. Dat kan aardig in de papieren lopen. Je krijgt dan wel Vpb terug indien je die al betaald hebt voor die specifieke omzet, want het was geen omzet maar loon. Daarnaast zou ook kunnen dat jij en de opdrachtgever een boete krijgen, doordat je contractueel specifiek hebt verklaard geen werkgever/werknemer relatie te hebben. Tenminste dat verwacht ik. In de tijd van de VAR kon je een boete krijgen, indien bleek dat je bij nacontrole toch als werknemer werd gezien. (Overigens is er toen een rechtszaak geweest waarbij de belastingdienst vond dat een zelfstandige dat niet was, maar die de VAR wel naar waarheid had ingevuld. De rechter stelde de zelfstandige in het gelijk, doordat de belastingdienst op basis van die invulling de VAR geaccordeerd had.) Overigens is er zover ik weet nog geen enkele jurisprudentie over deze situatie: een DGA die gezien wordt als werknemer door de belastingdienst in een bepaalde opdracht, ondanks dat hij is ingehuurd voor die opdracht middels een door de belastingdienst goedgekeurde wet DBA overeenkomst van opdracht door de opdrachtgever. Dus hoe een rechter daar precies over zou gaan oordelen is natuurlijk de vraag.
https://wetgevingskalender.overheid.nl/regeling/WGK014517/documenten/Raad%20van%20State/Adviesaanvraag%20aanhangig%20bij%20Raad%20van%20State/1
Beste mensen, als jullie het ook oneens zijn met deze nieuwe wet dan stel ik voor om contact op te nemen met de Raad van State en Minister Eddy van Hijum. Ik heb de Raad van State in ieder geval al een mail gestuurd. Tijd voor actie
De VBAR gaat de ZZPer zeker niet helpen. Meer regels, meer verplichtingen, meer kosten en geen flexibiliteit meer. Dat houd je niet vol. Je wil je richten op wat je kunt bieden en dan met je eigen professie bezig zijn. Het blijft zeer onduidelijk welk probleem de overheid voor ogen heeft. Het is veel te veel vanuit het bestuurlijke perspectief bekeken. Als niet kan worden uitgelegd wat er gaat verbeteren voor de ZZPer dan lijkt mij dat ze het naast zich neer moeten leggen. Bayram, fijn dat je al een bericht naar de RvS hebt gestuurd.
Let op, we worden in het pak genaaid door NSC. Pieter Omtzigt heeft zich (als campagne voor zichzelf) hard gemaakt voor ZZP’ers. Dat leverde veel publiciteit op. Als het puntje bij het paaltje komt ga je voor gaas en is er niks meer over van Omtzigt als zogenaamde hoeder voor burgers en bedrijven die vermalen worden door de overheid. Een overheid die denkt dat de arbeidsmarkt maakbaar is, ipv het gevolg van vraag en aanbod, en vrijheid om te ondernemen ondergeschikt maakt.
Toevoegen 1. Boven de EUR 80/u kan een werknemer GEEN werknemersrechten kan opeisen. Ben je van het risico van interim directeuren die ineens in dienst blijken te zijn af. 2. De fiscale voordelen afpakken cq. zelfstandigen laten bijdragen aan de welvaartstaat – dan ben je van de profiteurs af die voor hetzelfde werk meer geld willen. Zelf ben ik nu korte tijd zzp’er, geniet natuurlijk van de fiscale voordelen maar nog veel meer van de vrijheid, de spanning van nieuwe klanten zoeken en het ondernemerschap.
Stel de volgende situatie waarbij, zoals het plan is, primair gekeken wordt naar de werkzaamheden en niet naar de persoon: Persoon A, ZZP met eenmanszaak, voert werkzaamheden uit die in de beoogde regelgeving gekwalificeerd worden als een dienstverband bij zijn opdrachtgever. Persoon B, in vaste dienst bij een IT bedrijf, voert precies dezelfde werkzaamheden bij dezelfde opdrachtgever uit als persoon A. Als niet naar de persoon gekeken wordt, zou persoon B dus ook een dienstverband moeten hebben bij de opdrachtgever. Maar persoon B heeft al een vast dienstverband. Wat gebeurt er nu? Worden A en B ongelijk behandeld? Of …?
Frank, ik snap je vraag. De primaire vraag waar de Belastingdienst naar kijken is of er wel of geen loonheffing ingehouden had moeten door de werkgevenende. Bij iemand in loodienst is dat verplicht, bij een zzp (natuurlijk) niet. Die vraag is bij Persoon A in je voorbeeld relevant. Bij Persoon B niet, wat daar houdt de detacheerder de loonheffing al in. Let wel: de Belastingdienst controleert ook de werkgever/opdrachtgever, niet de de werkende zelf. De naheffing en mogelijke boetes gaan ook naar de werkgever.
Beste Hugo-Jan, A) Op deze manier is er een oneerlijke concurrentie tussen ZZP’er die een opdracht niet mag aannemen en een detacheringsbureau die hem wel mag aannemen. ZZP’er zegt: ik wil die interim management opdracht wel doen. Wetgeving zegt: mag niet. Vervolgens mag een interim bureau het wel doen. Zelfde verhaal voor IT of wat dan ook. Je kunt dit net zo goed de Randstad-wet noemen. B) “want daar houdt de detacheerder al loonheffing in”. Dit verraadt dus dat het wetsvoorstel 100% fiscaal gemotiveerd is. Men denkt meer geld te kunnen ophalen en het heeft dus helemaal niets te maken met een goed functionerende arbeidsmarkt, de behoeften van werkgevelden en werkenden, het ondernemerschap, enzovoort. Zeg dan gewoon hoeveel je wil hebben, stuur een blauwe envelop en laat me daarna met rust en werken op de manier die bij mij past en waar opdrachtgevers ook behoefte aan hebben. Tot slot, dat ondernemerschap niet meeweegt (pas bij twijfelgeval) is knellend. Een arbeidscontract stelt immers allerlei eisen, bijvoorbeeld dat je neven activiteiten meldt. Zelfs als je penningmeester bent bij een club. Zo kun je dus veel lastiger diverse opdrachten naast elkaar doen. Ook dat voelt als dwingend in het keurslijf van het arbeidscontract en de hiërarchie van organisaties. Sommige mensen zijn helemaal niet gemaakt voor een hiërarchische corporate omgeving maar hebben wel de skills om hen te helpen.
@Maarten, hier zit zeker een fiscaal (of breder financieel) motief achter: fiscaliteit (als wordt dat argument met afbouw zelfstandigenaftrek al flink minder), maar ook sociale zekerheid en pensioen.
Ik heb de term (helaas) niet zelf verzonnen, maar in een onderzoek lang geleden werden ZZP’ers met name in de consultancy hoek de “bijen van de netwerkeconomie” genoemd. Zij zien wat werkt bij bedrijf A, qua structuur, aanpak etc. en brengen dat weer over naar bedrijf B en zo bestuift het bedrijfsleven elkaar. Dat gaat niet over pure innovatie (wetenschap), maar wel sociale innovatie (manieren van samenwerken) en optimalisatie. Ik denk dat heel sterk wordt onderschat wat de voordelen hiervan zijn voor de Nederlandse economie en als dit wegvalt, het uiteindelijk de staat op een andere plek geld gaat kosten. Want in the greater scheme of things verdient de overheid het meest bij een groeiende economie, vertrouwen van consumenten en BTW inkomsten uit hun uitgaven. Ook verdienen die ZZP’ers per saldo meer, dus in nominale zin zijn ook nu de belasting afdrachten van goed verdienende ZZP’ers hoog. Als zij in loondienst moeten tegen een lager salaris, dan betalen zij procentueel meer belasting maar in absolute zin niet. Er wordt veel te weinig holistisch naar deze zaak gekeken en veel te veel met een fiscale bril. Ikzelf heb bij 20+ grote bedrijven gewerkt als ZZP over een tijdspanne van 17 jaar en de expertise die ik nu heb zou ik nooit opgedaan kunnen hebben bij 1 of 2 bedrijven. Het zorgt ook voor meer referentiekader. En juist dat hebben ook mijn opdrachtgevers nodig als zij ergens mee aan de slag gaan dat voor hen nog (wat) nieuw is. Wat de behoeften van werkenden betreft las ik ook een comment van iemand die 60+ is en nooit aan de bak zou komen in loondienst maar wel als ZZP makkelijk opdrachten verwerft. Bovendien past zo’n werkvorm beter bij een situatie als je al wat op leeftijd bent en wat flexibeler wilt zijn in je uren besteding in relatie tot je belastbaarheid. En als we toch heel breed kijken. Werkgeluk moet ook een rol spelen. Een overheid is er niet alleen voor welvaart maar ook welzijn. In Nederland is er een mega golf van burn-outs wat een ernstige aandoening is waar je nog lang (hersen)schade aan oploopt. Tegelijkertijd zien we dat ZZP’ers veel minder vaak ziek, zwak of misselijk zijn en meer werkgeluk hebben. De hoogte van verzuim in NL en belastbaarheid zijn ook allemaal indirecte kosten voor de samenleving die zich op allerlei manieren manifesteren, van maatschappelijk ongenoegen tot uitpuilende praktijken van psychologen en arbeidsdeskundigen tot hoge werkdruk voor mensen die het nog wel trekken. Wat mij betreft zou echt de arbeidsmarkt en de wens van werkgever en werkende centraal moeten staan, helemaal los van contractvormen. Vervolgens ga je kijken hoe je die wensen kunt faciliteren op een manier die minimale wrijving en maximaal plezier oplevert. Daarna ga je kijken hoe je diverse groepen op een eerlijke manier belast. Als mij dat dan wat extra geld kost, vind ik dat geen enkel probleem. Als ik maar het idee heb dat de overheid het maatschappelijk welzijn en hun functioneren van de economie als uitgangspunt heeft genomen en de intentie had om daar een eerlijke fiscale regelgeving aan te koppelen. In plaats van te denken: hoeveel geld heb ik nodig en waar ga ik het halen.
Je schrijft: “De primaire vraag waar de Belastingdienst naar kijken is of er wel of geen loonheffing ingehouden had moeten door de werkgevenende. Bij iemand in loodienst is dat verplicht, bij een zzp (natuurlijk) niet. Die vraag is bij Persoon A in je voorbeeld relevant. Bij Persoon B niet, wat daar houdt de detacheerder de loonheffing al in.” Dus de Belastingdienst kijkt wel primair naar de persoon? In de beoogde wet wordt toch primair naar de werkzaamheden gekeken? Dan handelt de Belastingdienst toch in strijd met de wet?
Nu haal je wat dingen door elkaar. Bij de huidige (en nieuwe) wet gaat het er om om te beoordelen of er terecht of onterecht geen loonheffing is ingehouden. Aan de vraag komt de BD niet toe bij iemand die (in loondienst) werkt bij een detacheerder.
Wij zijn per direct gestopt met het leveren van personeel aan de belastingdienst zelf en wensen hen veel succes met het invullen van nieuwe opdrachten. En we hopen dat hier steeds meer bedrijven/zelfstandigen aan mee gaan doen.
