"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

Thijme Hoffmann, DWARS: ‘Niet alles hoeft te draaien om zoveel mogelijk winstmaximalisatie’

Volgens DWARS moet de overheid niet puur economisch kijken naar de personeelstekorten. Zorg eerst dat de arbeidsomstandigheden in orde zijn, onder andere door het vaste contract te stimuleren. Dit is de vierde aflevering in een serie interviews met jongerenafdelingen van politieke partijen, in het kader van de verkiezingen.

“Ik begrijp goed dat jongeren het prettig vinden om flexibel te werken. Maar daarbij is zekerheid ook fijn,” zegt Thijme Hoffmann, voorzitter van DWARS (jongerentak GroenLinks). De jongerenorganisatie vindt dat grote winstgevende bedrijven een zekere verantwoordelijkheid hebben ten opzichte van hun personeel. “Temper is dan misschien meer een facilitator van het werk, maar in die zin dragen ze wel bij aan alle onzekerheid die jongeren hebben mocht je werken in flexwerk.”

ZiPconomy sprak met hem in een serie gesprekken met de jongerenafdeling van een aantal partijen en hun visie op de arbeidsmarkt en de positie van jongeren.

Kortdurende contracten

Hoffmann is positief over de gunstige arbeidsmarkt, maar vind het ook belangrijk om verder te kijken dan alleen het werkloosheidspercentage. “Daar gaat iets meer achter schuil dan ‘een persoon heeft een baan dus het is goed’. Wat er ook bij komt kijken is wat voor baan je hebt en hoeveel voldoening je eruit haalt.”

DWARS constateert dat kortdurende contracten vaak gepaard gaan met slechte arbeidsvoorwaarden en een minder prettige werkomgeving. “Dat zouden we graag veranderd willen zien. Daarom zijn we ook voorstander van het vanuit de overheid stimuleren van langdurige contracten.”

“Arbeidsvoorwaarden moeten in de basis gewoon goed geregeld zijn.” En dat begint bij een goed loon, vindt Hoffmann. “Zeker met de inflatie van de afgelopen jaren.”

Dat geldt ook voor jongeren, die vaker flexibel werken, “Zij hebben vaak geen gestructureerd leven, en dat is natuurlijk prima, maar een zekere mate van stabiliteit is wel erg belangrijk,” zegt Hoffmann.

Ook jongeren worden geconfronteerd met uitdagingen als gevolg van de toenemende inflatie, zoals stijgende kosten in levensonderhoud. Daarom is het voor DWARS belangrijk dat jongeren zekerheid hebben van inkomsten.

Voorstellen huidige kabinet

DWARS ziet de afschaffing van het 0-uren contract en verscherpte regelgeving rondom inzet zzp als een stap in de goede richting. “Je hoeft niet per se alle flexibele contracten af te schaffen. Maar dat de overheid stimuleert dat er meer vaste contracten zouden zijn, is een positieve ontwikkeling.”

Zekerheid is voor de jongerenorganisatie erg belangrijk. “Dat hebben zzp’ers meestal niet. Zij hebben vaak het gevoel dat ze constant hard moeten werken om niet “gevangen” te worden door de volgende opdracht.”

Veel studenten werken tegenwoordig als zzp’er via een platform. Hoe kijken jullie aan tegen die ontwikkeling?
“Als je in een soort schijnwerkelijkheid wordt voorgehouden dat je zelfstandige bent, terwijl je eigenlijk bepaalde arbeidsvoorwaarden hoort te krijgen, een bepaalde zekerheid, dan mag Temper eerlijk zijn en zeggen: ‘Hey, eigenlijk ben je gewoon iemand in loondienst’,” vindt Hoffmann. Hij zou het goed vinden als er strengere regels zouden komen.

Want grote winstgevende bedrijven, zoals Temper, hebben een verantwoordelijkheid hebben jegens hun werknemers. “Ze zijn dan misschien meer een facilitator van het werk, maar in die zin dragen ze wel bij aan alle onzekerheid die jongeren hebben mocht je werken in flexwerk.”

Hoffmann trekt ook een parallel met andere platforms, zoals UberEats, waar werknemers soms worden aangemoedigd om zo snel mogelijk te werken. “Als je op een scooter zit en eten moet bezorgen, heb je maar beperkte tijd, wat heel erg onveilig is voor de bezorger en het verkeer.”

“Daar zie je dus dat het constant draait om zoveel mogelijk productiviteit. En dat de gezondheid van werknemers niet bovenop staat, maar dat hoort wel.” Kernpunt van DWARS en GL-PvdA is dat werkgevers ook een verantwoordelijkheid hebben om verantwoord te ondernemen. “Niet alles hoeft te draaien om zoveel mogelijk winstmaximalisatie.”

In veel sectoren zijn er grote personeelstekorten, terwijl studenten tegelijkertijd vaak kiezen voor studies waar weinig vraag naar is. Moet de overheid daar iets aan doen?
Volgens Hoffmann moet de overheid de grote personeelstekorten aanpakken, maar hij waarschuwt voor een puur economisch perspectief op opleidingen. “Studies zoals geschiedenis, filosofie en cultuur zijn ook belangrijk en moeten worden beschermd, zelfs als er minder vraag naar is.”

De overheid zou zich niet alleen moeten richten op opleidingen, maar ook moeten streven naar het aantrekkelijker maken van sectoren met personeelstekorten

DWARS pleit ook voor meer erkenning van beroepsopleidingen. “Het mbo wordt, zeker in vergelijking met de uni of hbo, vaak achtergesteld. Er zijn verschillende regelingen, het studentenreisproduct en studiefinanciering werkt anders en het is veel moeilijker om een stage te vinden.”

Het aantrekkelijker maken van beroepsonderwijs draagt ook bij aan het verminderen van arbeidstekorten. “Dan kunnen jongeren zelf overwegen: ‘Ik merk dat werken daar de laatste jaren is verbeterd, en ik vind het leuk. Dus ik kies er gewoon voor om die opleiding te volgen of daar te gaan werken’.”

Hoe kijken jullie aan tegen het minimum jeugdloon?
DWARS, net als GroenLinks, is voorstander van het afschaffen van het wettelijk minimum jeugdloon. “Een 18-jarige hoeft niet minder te verdienen dan een 25-jarige met dezelfde ervaring. Gelijk werk, gelijke beloning.”

Maar ben je dan niet bezorgd dat werkgevers wellicht de voorkeur geven aan oudere werknemers zonder studie of andere verplichtingen?
“Dat hangt sterk af van de werkgever,” zegt Hoffmann. “Neem bijvoorbeeld Albert Heijn. Zij hebben zo veel verdiend [tijdens coronacrisis, red.]. Wat mij betreft mogen ze best hun steentje bijdragen en ervoor zorgen dat mensen aan het werk kunnen blijven.”

Aan de andere kant zullen kleine ondernemers misschien wel onderscheid maken. “18-jarigen die nog studeren werken vaak flexibel in de horeca, wat ik zelf ook heb gedaan. Ik maak me geen zorgen en denk dat werkgevers en werknemers samen tot overeenstemming kunnen komen over wat het meest praktisch is, afhankelijk van de specifieke werkgever natuurlijk.”

  • Lees alles over de verkiezingen, alle programma’s, interviews en column op www.zzpkiest.nu 
Christina Kwarten is redacteur bij ZiPconomy en doet momenteel de master Journalistiek en Nieuwe Media van Universiteit Leiden. Bekijk alle berichten van Christina Kwarten