"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

Alle voorstellen van de Commissie Regulering van Werk op een rij

Commissie Regulering van Werk pleit in haar rapport om te werken aan meer wendbaarheid, duidelijkheid, weerbaarheid en wederkerigheid. De samenvatting van het advies in vier clusters.

De Commissie Borstlap, ingesteld door minister Koolmees, heeft zich het afgelopen jaar gebogen over de vraag hoe een nieuw ontwerp voor de regulering van werk er uit zou moeten zien. Daarvoor sprak de commissie, waarin voornamelijk economen en juristen zitten, veelal uit de academische wereld, met een groot aantal experts en vertegenwoordigers uit het politieke middenveld. De Commissie doet een groot aantal voorstellen,  geclusterd rond vier grote thema’s die volgens de commissie vereist zijn voor wie in Nederland werkt of wil werken: wendbaarheid, duidelijkheid, weerbaarheid en wederkerigheid.

In het rapport van meer dan honderd pagina’s staan naast een analyse en historisch overzicht tal van voorstellen verder uitgewerkt. Bouwstenen, noemt de Commissie die. Rond vier thema’s die volgens de commissie een vereiste zijn: wendbaarheid, duidelijkheid, weerbaarheid en wederkerigheid.

Het volledige rapport is hier te downloaden op de website van de Commissie

Ze moeten bijdragen aan de volgende vijf kern adviezen:

  1. Bevorder interne wendbaarheid, rem externe flexibiliteit af
  2. Creëer een overzichtelijker stelsel van contractvormen
  3. Stel alle werkenden in staat zich te ontwikkelen en te (blijven) leren
  4. Zorg voor een fiscaal gelijke behandeling van alle werkenden en voor basisinkomenszekerheid voor alle werkenden
  5. Kom tot een activerend en inclusief arbeidsmarktbeleid

Hoofdpunten

Een samenvatting van de voorstellen, geclusterd per thema staat hieronder. Waarbij de Commissie nog waarschuwt dat de voorstellen ‘in samenhang’ gezien moeten worden. Shoppen uit deze lijst zit er niet bij.  

  1. Wendbaarheid

Interne wendbaarheid binnen het arbeidsrecht wordt vergroot

  • Maak het voor werkgevers eenvoudiger functie, arbeidsplaats en werktijd van werknemers aan te passen wegens bedrijfseconomische omstandigheden, als spiegelbeeld van de rechten die werknemers hebben op grond van de Wet flexibel werken.
  • Introduceer de mogelijkheid van een deeltijdontslag (zonder preventieve toets) tot een bepaald percentage van de arbeidsduur wegens bedrijfseconomische omstandigheden (eventueel met een rol voor de ondernemingsraad). Werknemer moet aanbod werkgever accepteren, tenzij aan de kant van werknemer sprake is van zwaarwegende belangen.
  • Wanneer de werkgever een werknemer wil ontslaan op grond van een in de persoon van de werknemer gelegen reden, ontbindt de rechter altijd; op het ontbreken van een redelijke grond staat een financiële sanctie.
  • De plicht tot loondoorbetaling en re‐integratie bij ziekte wordt voor werkgevers teruggebracht naar een jaar. Voor re‐integratie buiten het eigen bedrijf kan publiek‐private samenwerking kleine werkgevers ontlasten en helpen bij effectieve arbeidsbemiddeling.
  • Concurrentiebeding bij een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd is enkel toegestaan bij zwaarwegende bedrijfs‐ of dienstbelangen.

Financiële prikkels rondom externe flex verdwijnen

  • Fiscale gelijke behandeling van arbeid voor alle werkenden (werknemers en zelfstandigen).
  • Afbouwen fiscale regelingen voor zelfstandigen; verander fiscale faciliteiten voor zelfstandigen (zelfstandig ib ondernemers en dga’s) door deze te richten op het in de onderneming aangewende kapitaal in de vorm van een vermogens‐ of een (algemene) investeringsaftrek.
  • Zorg via premiedifferentiatie in werknemersverzekeringen dat de kosten van flexibel werk niet
  • afgewenteld kunnen worden op het collectief. Voorkom ongewenste cumulatie van beprijzing.
  • Hoger (wettelijk minimum) loon voor werknemers die werken op basis van een flexibele arbeidsovereenkomst (naar duur, urenomvang of anderszins).

Switchen tussen contractvormen wordt eenvoudiger

  • Verplichte verzekeringen voor alle werkenden tegen grote inkomensrisico’s (zie voor de uitwerking onder weerbaarheid). 

Externe flex binnen het arbeidsrecht wordt teruggedrongen

  • Driehoeksverhoudingen zijn toegestaan waar zij toegevoegde waarde hebben (zie voor de uitwerking onder duidelijkheid).
  • Oproepcontracten zijn enkel toegestaan met minimaal een kwartaalurennorm.
  • Loonuitsluitingsbedingen zijn niet langer mogelijk.
  • Ketenregeling wordt teruggebracht naar twee jaar (uitzonderingen mogelijk)  
  1. Duidelijkheid

Ordening van contractvormen en vergroten opeisbaarheid van rechten

  • Drie rijbanen: er zijn zelfstandigen, werknemers met een contract voor (on)bepaalde tijd en werknemers die op uitzendbasis tijdelijk werk verrichten dat qua duur en omvang van tevoren niet of moeilijk te overzien is. Vluchtroutes worden bestreden en afgesloten.
  • Werkenden krijgen laagdrempelige hulp om hun rechten te effectueren (arbeidsombudsman), zodat zij krijgen waarop zij recht hebben.

 Heldere en eerlijke afbakening tussen werknemers en zelfstandigen

  • Aansluiting bij het Europees werknemersbegrip; bij de kwalificatie van de overeenkomst is de feitelijke situatie doorslaggevend.
  • Het gezagscriterium in artikel 7:610 van het BW (de definitie van de arbeidsovereenkomst) wordt
  • eigentijds uitgelegd (meer nadruk op inbedding in organisatie en aard werkzaamheden). Dit wordt verduidelijkt in wetgeving.
  • Werknemer, tenzij‐benadering heeft bij de kwalificatie de voorkeur maar vanwege Europese belemmeringen niet zonder meer door te voeren; overleg met Brussel is vereist.

 Driehoeksverhoudingen zijn toegestaan waar die toegevoegde waarde hebben

  • Uitzendconstructie vereist een allocatiefunctie (uitzendbureau) en tijdelijkheid (uitzendopdracht).
  • Uitzendbeding blijft mogelijk voor 26 weken maar opzegverboden gelden wel.
  • Uitzendkrachten krijgen vanaf dag één recht op arbeidsvoorwaarden gelijk aan werknemers bij de inlener.
  • Mogelijkheden tot uitbreiding ketenregeling bij uitzending komen te vervallen.
  • Bemiddelaar (dus geen uitzendbureau) wordt gelijkgesteld met werkgever voor betaling belastingen en premies, mits de betaling via de bemiddelaar loopt.
  • Voorkom dat het verlichte ontslagregime voor uitzending oneigenlijk gebruikt wordt, en ga na hoe een goede naleving van civiele en publiekrechtelijke regels door uitzendwerkgevers geborgd kan worden.
  1. Weerbaarheid

Leven lang ontwikkelen met persoonlijk ontwikkelbudget

  • Ken aan een ieder persoonlijk ontwikkelbudget toe bij geboorte.
  • Maandelijkse bijdrage van de werkgever aan het persoonlijk ontwikkelbudget van de werknemer uit loonruimte. Bijdrage van de werkgever aan het persoonlijk ontwikkelbudget aan de werknemer bij einde dienstverband op initiatief werkgever (transitievergoeding).
  • Vorm de transitievergoeding om tot een vergoeding die leidt tot extra persoonlijk ontwikkelbudget.
  • Ondersteun een leercultuur met loopbaanwinkel.

 Arbeidsongeschiktheidsverzekering voor alle werkenden

  • Voer een basisverzekering in op bestaansminimumniveau voor alle werkenden.
  • Uitvoering basisverzekering ligt in publieke hand.
  • Wachttijd wordt gesteld op een jaar (werknemers hebben in dat jaar recht op loondoorbetaling).
  • Verplichte aanvullende verzekering voor werknemers op basis van ZW en WIA.
  • Zelfstandigen behouden boven de basis keuzevrijheid.

 WW voor werknemers die inkomensschokken voorkomt

  • Maak de WW‐uitkering hoog en kort.
  • Verplichting tot om/bijscholing via loopbaanwinkel betaald uit het persoonlijk ontwikkelbudget.
  1. Wederkerigheid

 Iedereen doet mee

  • Tegenover het recht op een uitkering staat de plicht om vanaf dag één actief te werken aan het
  • versterken/verbeteren van de positie op de arbeidsmarkt.
  • Uitkeringsgerechtigden doen dat in een gestructureerde, professionele en activerende setting (bijvoorbeeld een “loopbaan of doorgroei huis”).

 Investeer in volwaardige participatie aan de basis van de arbeidsmarkt

  • Creëer aanvullende werkgelegenheid voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
  • Kom tot een eenduidige regeling die werkgevers ontzorgt en compenseert voor productieverlies en begeleidingskosten.
  • Investeer aanzienlijk meer in maatwerk en begeleiding van mensen die langdurig met een uitkering aan de kant staan.
  • Koppel de regelingen voor inkomensondersteuning los van de persoonlijke begeleiding die nodig is om tot volwaardige participatie te komen.
  • Stimuleer bijverdienen naast de uitkering en schep helderheid in het woud van toeslagen.
  • Werk toe naar één regeling voor inkomensondersteuning aan de basis van de arbeidsmarkt.
De ZiPredactie plaatst hier interviews en eigen artikelen. Daarnaast persberichten, aankondigingen of (met toestemming) overgenomen artikelen. (contact: info[AT]zipconomy.nl) Bekijk alle berichten van ZiPredactie

11 reacties op dit bericht

  1. Kan dit allemaal niet meer volgen. Ik ben ZZPer met opdrachten waarmee ik bijna het dubbele t.o.v. een normale werknemer krijg. En ook ruim boven de put-out uurtarief. En ja, mijn opdrachten lopen langer dan een jaar. Ik heb voor het ZZper-schap gekozen omdat ik mijn specifieke kennis wil delen en de vrijheid wilde hebben in het maken van mijn werkkeuzes. Ook spaar ik voor mijn eigen pensioen en heb een buffer die reikt tot aan dit pensioen. AOV is te duur en heb ik niet meer nodig. Moet ik dit nu opgeven en weer voor een eigenwijs baasje gaan werken?
    Daarbij wie wil mij (> 55 jaar) nu nog hebben? Ik hoop dat aan dit laatste in de uiteindelijke besluiten wordt meegenomen.
    Ik ken namelijk leeftijdsgenoten (50-66) die al meerdere jaren op hun expertise werk zoeken en dit niet kunnen vinden. Reden: te oud/te duur/geen ambitie/eigenwijs/te slim/tijd volmaken tot pensioen, etc., terwijl men eigenlijk zou moeten denken: veel ervaring/vast salaris/hoeft geen promotie/veel kennis en kunde/trouw, etc..
    Dus belanden deze groepen in de sociale uitkeringen, terwijl ze als ZZPer nog wel aan de slag komen.

    • “te duur” lijkt geen echt probleem dan, als ze jou ook het dubbele betalen van een normale werknemer?

      Als opdrachten puur uit persoonlijke arbeid bestaan en lang duren, kunnen ze ook prima uitgevoerd worden onder een tijdelijk arbeidscontract, daarmee verlies je geen vrijheid in het maken van werk keuzes, immers beide partijen kunnen besluiten om niet te verlengen, jij zelf ook.
      Ik denk dat ze daar naartoe willen met de plannen.

  2. Ik blijf me verbazen dat er zo weinig gedifferentieerd wordt. Er zijn zoveel verschillende soorten zzp-ers. Alles en iedereen wordt maar over één kam geschoren. Ik zie een herhaling van de WetDBA op ons afkomen. De samenleving is niet zo maakbaar dat de plannen van Borstlap integraal kunnen worden uitgevoerd. Bovendien laten de meeste zzp-ers zich niet alleen motiveren door de voorgestelde financiële prikkels. Voor velen is het een manier van leven. Bovendien wordt de waarde van de flexibele schil weer zwaar onderschat. Waren het niet die zzp-ers die de klappen van de vorige crisis hebben opgevangen, of zijn we dat weer vergeten? Bovendien zorgt de flexibele arbeidslaag bij de huidige schaarste ervoor dat het beschikbare arbeidspotentieel in ons land optimaal wordt benut. Ik durf te stellen dat onze uitzonderlijk goed draaiende economie wel eens te maken zou kunnen hebben met onze uitzonderlijk grote groep flexwerkers in ons land. Ik zou hier eens heel goed onderzoek naar laten doen, voordat je de kip me de gouden eieren om zeep helpt.
    Ik zou zeggen; keep it simple, stupid: bescherm de zwakkeren van uitbuiting, laat de detaillisten en de hoger opgeleide kenniswerkers met rust. Probeer de zzp-ers in Zorg, Onderwijs en op andere plekken waar scheefgroei wordt ervaren, te verleiden om weer in vaste dienst te komen met betere arbeidsvoorwaarden. Wanneer deze mensen worden gedwongen in het keurslijf van een vast dienstverband, zal een wezenlijk deel van de groep de sector verlaten, of nóg minder gaan werken. Juist in deze sectoren hebben we zzp-ers die hoppen van school naar school, of tussen ziekenhuis, kliniek en instelling, keihard nodig. En wie beweert dat deze arbeidskrachten per saldo duurder zijn, kan niet bedrijfsrekenen.

    • Aan je verhaal kan ik al wel afleiden in welke categorie je zelf valt denk ik;-)

      De flexibele schil is zeer nuttig, in alle beroepsgroepen, maar er moet dan wel op de juiste manier fiscaal behandelt worden, dus niet als ondernemer, maar als flexibele werknemer, daarmee veranderd ook niet hun manier van leven, want alles blijft hetzelfde in feite, eenvoudiger zelfs, zonder eigen bedrijf om alleen 1 factuur te sturen per maand.
      Nu lijkt het een beetje alsof de draagkrachtigen die sterk in de arbeidsmarkt staan, niet meer willen meebetalen aan de sociale voorzieningen en willen opt-outen, de rest moet het met elkaar maar uitzoeken, wij redden ons zelf wel, beetje dat motto. Denk niet dat we daar naartoe moeten in ons mooie land.
      Ons sociale stelsel en ons belasting systeem is daar ook niet op uitgelegd, dat 1 miljoen mensen op eigen beslissing kunnen besluiten dat ze niet deel hoeven te nemen, dan kloppen de rekensommen die erachter zitten gewoon niet meer.

      • Die flexibele schil is niet alleen nuttig. Zij is volgens mij van essentieel belang om het afnemende arbeidspotentieel – door onder meer de vergrijzing – het hoofd te bieden en onze economie draaiende te houden. Begrijp niet waarom ze in Duitsland niet massaal aan het zzp-en zijn. Misschien komt dat nog.

        Bescherm de zwakkeren en laat de rest met rust. Voor mij mogen alle fiscale voordelen morgen worden afgeschaft, behalve voor wie het echt nodig hebben. Net als de kinderbijslag, een overblijfsel van de bezetting. Als ik maar niet word gehinderd in mijn bestaan als zelfstandige. Kon toch al niet goed uitleggen waarom ik als zzp-er minder belasting betaal dan iemand in loondienst (zzp-schaamte). En die algemene AOV mag er wat mij betreft ook best komen. Geef mij alleen 1 tot 2 jaar de tijd om een project bij mijn klant af te ronden, en ik red me verder wel met alleen een opt-out.

        Waar ik mordicus tegen ben is dwang. Ik wil de vrijheid om mijn eigen keuzes te maken, mijn eigen risico’s te lopen en mijn eigen stommiteiten te begaan. Van ‘Loondienst moet de norm zijn’ krijg ik jeuk. Er zijn trouwens legio voorbeelden waarbij de overheid het ene bedoelde en het andere bewerkstelligde. Straks hebben we weer een draak van een oplossing met schade aan de economie, het MKB, Onderwijs en Zorg en aan heel veel hard werkende mensen.

        Men wil schijnzelfstandigheid tegengaan en de sociale cohesie beschermen. Volgens mij bereik je dat prima met een AAOV, of stel de IVA (Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten) open voor zzp-ers. Verander daarbij het wettelijk minimum loon in wettelijk minimum arbeidsvergoeding met een opslag voor zelfstandigheid of stel bij CAO vast dat een vergoeding voor flex ‘redelijk’ dient te zijn. De rechter heeft hierin dan het laatste woord. Maak vooral onderscheid in die enorme groep van zzp-ers en lever maatwerk. Geen big-bang maar bijsturen. Minimum tarief en opt-out prima eerste stappen.

        • Die vrije keuzes maken wil iedereen wel, maar wel graag binnen de huidige wetgeving, dus niet je als ondernemer presenteren terwijl je enkel persoonlijke arbeid verricht, zelfs jarenlang bij 1 werkgever soms.

          De opt-out gaat er niet komen denk ik, die is zo vreemd, dat je tarief, dus eigenlijk je inkomen, bepaalt of je als ondernemers je belastingzaken mag regelen.
          Alleen het woord “Tarief” zegt vaak al wel genoeg over hoe de vork in de steel zit.

        • “Als ik maar niet word gehinderd in mijn bestaan als zelfstandige. Kon toch al niet goed uitleggen waarom ik als zzp-er minder belasting betaal dan iemand in loondienst (zzp-schaamte)”. Ik weet waar jij belasting betaald maar ik heb berekend dat ik de Overheidskast 56% van mijn verdiende uurloon spek. Toen ik nog voor een baasje werkte spekte ik de Overheidskast een eindje onder de 50%.

            • Zeker, maar ik hoef nu niet meer dag en nacht beschikbaar te zijn en kan vakantie nemen wanneer ik wil. Niet meer reizen in het weekend om ’s maandags meteen te kunnen starten. Geen bila’s en gezeik over salaris en ziekte van ondergeschikte. Lekker mijn werk doen en heel veel vrijheid hierin. Veel nuttige bezig en dus veel meer toegevoegde waarden.

  3. op een of andere reden (ik denk de administratiekosten en FTE verhoudingen binnen de bedrijfssectoren) doet wil men daar niet aan. Ik heb bij deze beslissing ook voordelen van. Win-win… Maar waarschijnlijk zal dit een oplossing kunnen bieden..

  4. Zeker, maar ik hoef nu niet meer dag en nacht beschikbaar te zijn en kan vakantie nemen wanneer ik wil. Niet meer reizen in het weekend om ‘s maandags meteen te kunnen starten. Geen bila’s en gezeik over salaris en ziekte van ondergeschikte. Lekker mijn werk doen en heel veel vrijheid hierin.