Joke Twigt 30 oktober 2018 10 reacties Print Interim-managers der Nederlanden, verenig u!Het lijkt alsof interim-managers zich niet graag verenigen. Elke keer sterft een nieuw initiatief een roemloze dood. Hoe komt dat toch?Verenigingen zijn van alle tijden en het verenigingsleven is bij lange na niet versleten, ook niet bij beroepsgroepen. De vakbond is de bekendste vorm, maar misschien niet het beste voorbeeld. Vakbonden kampen tenslotte al jaren met een dalend ledental. Maar in kleiner verband zijn succesvolle voorbeelden genoeg: van muziek tot sport- en studentenvereniging. Maar hoe is dat onder interim-managers? Daar is het verenigingsleven een stuk minder levendig.Beroepsgroep op sterven na doodIn mijn eerdere blog over interim-management suggereerde ik dat deze beroepsgroep op sterven na dood is. Simpelweg omdat ik weinig vernieuwing aantrof. Dus beloofde ik u een zoektocht naar ingrediënten voor een infuus om interim-management nieuw leven in te blazen.Om te beginnen met de verenigingsdrang van deze beroepsgroep. Of beter gezegd: het ontbreken daarvan. Dan blijkt al snel dat de woorden levenloos, opheffen en het kaarsje uitblazen terugkerende begrippen zijn.Dat was ooit anders. De Orde van Register Managers (ORM), later Nederlandse Vereniging voor Interim-managers (NVIM), was de eerste beroepsvereniging van interim-managers. Deze vereniging deed goede zaken. Zo begon de groep het IM-register, een soort kwaliteitskeurmerk voor het vak. En de verenigde interimmers waren ook medeoprichter van een lobbypartij: het Platform Zelfstandige Ondernemers (PZO).Waarom is die verenigingsdrift er dan niet meer? Met het recente ‘overlijden’ van de kenniskring Society Quintessence is opnieuw een poging om interim-managers te verenigen mislukt.Rob van Betuw, oud bestuurslid van ORM, NVIM én Society Quintessence: ‘In het verleden kenmerkte de vereniging zich als praathuis. Maar met de komst van internet bedierf de behoefte tot samenzijn. Elk relevant thema is vanachter de computer te raadplegen en is bovendien gratis. De einzelgänger die dit vakgebied zo typeert, heeft daarmee een legitiem excuus om nergens meer te hoeven opdraven.’Wie weet heeft de ‘gewone’ interim-manager geen behoefte aan nieuwe manieren om vakgenoten te ontmoetenEen tweede reden, naast de opkomst van internet, is volgens hem dat er geen behoefte was aan het kwaliteitskeurmerk. En inderdaad, ook het IM-register is inmiddels ter ziele. Derde reden is dat menig lid afknapte op de veronderstelling dat werving van opdrachten via een verenigingsnetwerk mogelijk zou zijn.Scheidslijn vervaagdDirecteur Gert van der Houwen van managersvereniging Nive onderschrijft die verklaring. De poging om interim-managers (van de NVIM) te vermengen met managers (van Nive) was ingegeven vanuit een theoretische en filosofische gedachte: de twee opereren in hetzelfde vakgebied en de scheidslijn kon verdwijnen of vervagen. Helaas is dit niet gelukt.Van der Houwen: ‘Mensen willen alleen bijeenkomen en daarvoor betalen als het ze op dat moment verder helpt. Vergelijk het met de hardloopvereniging waarvan ik lid ben. Ik betaal voor fysieke coaching en hoef geen bbq of feestavond, zeker niet tegen hogere contributie. Het sociale gebeuren organiseer ik zelf wel.’Misschien is die scheidslijn wel degelijk vervaagd. Wie weet heeft de ‘gewone’ interim-manager geen behoefte aan nieuwe manieren om vakgenoten te ontmoeten, omdat die ontmoeting al plaatsvindt in de organisaties waar hij samenwerkt met ‘gewone’ managers.Wil de echte interim-manager dan opstaan? Als dat de persoon is die alleen de betekenisvolle veranderopgaven krijgt, zoals saneren, hervormen of recovery management, is het dus toch een lone wolf… Deze groep is zo klein dat zij zich niet hoeft te verenigen. Zij vinden elkaar bij de specifieke bureaus.Inner circlesWellicht is dat de verklaring waarom interne communities het vaak wél goed doen. Tegen betaling nota bene verbinden interim-managers zich hier aan een bureau en krijgen daarvoor inhoudelijke kennissessies en persoonlijke begeleiding. Zij investeren in de driehoeksrelatie tussen zichzelf, het bureau en de opdrachtgever.Geen garantie op opdrachten, maar wel vooraan staan bij de selectie. Wie wil dat niet? Voor de toppers een associé-contract. Ben je dan nog zelfstandig, pleeg je dan geen karaktermoord op het vak? U mag het zeggen.Veeg “vriendelijk” de arrogantie van tafelOok Van der Houwen ziet dat interim-managers zich willen verenigen, zolang er een persoonlijk belang meespeelt (een opdracht) en zodra deze behoefte vervuld is, men weer verdwijnt. Het is bijna arrogant: ik heb jou niet meer nodig want ik heb wat ik hebben wilde. Bestaat er alleen in elite-groepen en specifieke branches verenigingszin? Wat doen we dan met al die andere interim-managers?Verenigen via Linkedin is te breed, want dat sociale platform is voor heel werkend Nederland. Normaliter is een vereniging de algemene benaming voor het georganiseerd en vrijwillig samenwerken of samenkomen rond een bepaald doel tussen twee of meer mensen of organisaties. Volgens Wikipedia kunnen zelfs vrienden hieronder vallen, al vormen ze dan geen vereniging in de zin der wet. Dus interim-managers der Nederlanden; verenig als vrienden! En veeg “vriendelijk” de arrogantie van tafel. interim-managers, NVIM, verenigingszin Print Over de auteur Over Joke TwigtJoke Twigt was jarenlang zelfstandig interim-manager. Zij heeft uiteenlopende opdrachten uitgevoerd bij o.a. overheid, non-profit organisaties en financiële dienstverlening, zowel nationaal als internationaal. Zij stapte uit de opdrachtuitvoering en behield connectie met het vak door erover te gaan schrijven. Zij is redacteur interim-management voor ZiPconomy. Bekijk alle berichten van Joke Twigt
Ik kende uit het verleden de Raad voor Interimmanagement (RIM). Deze was destijds betrokken bij de tot standkoming en mede initiator van het besluit zelfstandigheid interim-managers . De Orde (ORM) trad pas later toe. Naar mijn idee bestaat de RIM nog steeds. Ik mis dat in dit artikel. Is daar een reden voor?
Je hebt gelijk Joop, de RIM is ook een verenigingsvorm maar dan van interim management bureaus. Hoewel ook de RIM niet groot is, slechts 14 bureaus zijn lid. In dit blog zoem ik juist in op de interim managers zelf. In een volgend blog komen de bureaus aan het woord; welke toegevoegde waarde zij voor de interim manager en zichzelf zien. Interessant om hun visie op het vak en ook de verenigingsdrang te horen. Blijf het dus volgen!
De behoefte om te verenigen vermindert wellicht als je tegelijkertijd met elkaar concurreert op de interim (management) markt?
Tja Niels, in dat geval geldt: ieder voor zich en God voor ons allen. En dat terwijl we steeds meer in een deel economie leven. Persoonlijk denk ik dat de opdrachtgever er belang bij heeft om echt op kwaliteit en individuele vaardigheden te matchen. Maar we zien vaak dat organisatievraagstukken als capaciteitsvraagstukken worden behandeld en door inkoop worden afgehandeld. Dan gaan we inderdaad een (ordinaire) concurrentieslag in.
Eens Joke, de afgelopen jaren, zeker in crisistijd, is vooral op prijs ingekocht alsof het om potloden gaat 😉Iedere opdrachtgever die zelf verantwoordelijkheid draagt voor het slagen van een project/opdracht zal uiteindelijk willen matchen op kwaliteit, individuele vaardigheden én hoe iemand eventueel in het team past om zo het beste resultaat voor alle stakeholders te bereiken. Daar ligt ook vaak de onvrede bij de inhurende manager als HR, inhuurdesk of inkoop (te) leading is bij de inhuur van interimmers. Ik raad hen daarom aan om dus ook zelf tools te (gaan/mogen) gebruiken die inhurende managers zelf toegang tot de interim markt geven. Dan kan HR of inkoop faciliteren en de contracten regelen.
Hi Joke, goed geschreven, zoals altijd :-). Eigenlijk wel triest, dat het ons niet lukt om een beroepsorganisatie neer te zetten. Dat hoort gewoon bij een professionals als interimmanagers. Die moeten dan niet gek op kijken als er van buitenaf nog steeds op een bepaalde wijze tegen hen/ons wordt aangekeken. Hoe serieus neem je jezelf? Interessant om eens een vergelijk te maken met andere beroepsgroepen in Nederland, zoals de OOA? Hoe doen zij het? Of met de DDIM, waarom lukt het hen wel om een goede beroepsorganisatie neer te zetten? Kunnen nog iets van leren of niet misschien? Grtz Jeroen
Dank Jeroen, in een volgende verkenning ga ik zeker buurten bij o.a. onze Duitse buren. Wordt dus vervolgd 🙂
Beste Joke, Het IM-Register is nog steeds actief en het enige onafhankelijke keurmerk voor de interim professional die zich wil onderscheiden van zijn collega’s. Zeker nu de economie aantrekt zijn er meer geïnteresseerden die zich willen certificeren. Wil jij of een van lezers hier meer weten, neem gerust contact met me op. Groet, Vincent
Dag Vincent, Excuses dat mijn reactie op zich liet wachten. Maar meer nog excuses aan jou en de lezers dat ik geschreven heb dat het IM-register niet meer actief is. Mijn informatie klopt dus niet en dat spijt me. Voor wie meer wil weten, hierbij de site van het IM-register voor alle informatie! http://www.imregister.nl