"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

CBS: Zelfstandigen meest tevreden over werk. 11 procent is gedwongen zzp’er.

Zelfstandig ondernemers zijn van alle werkenden het meest tevreden over hun werk.

Van alle werkenden zijn de zelfstandig ondernemers het meest tevreden met hun werk. In 2016 was 81 procent van de zelfstandigen tevreden met het werk dat ze deden. Van werknemers met een vaste arbeidsrelatie was dat 78 procent.  Dat concludeert het CBS op basis van de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden en de Zelfstandigen Enquête Arbeid die het CBS  maakt samen met TNO.

Het CBS telt 1,4 miljoen personen die werken als zelfstandige. De meeste van hen – bijna drie kwart – hadden geen personeel in dienst (zzp).


Van de uitzendkrachten was 66 procent tevreden, het laagste percentage van alle flexibele werknemers. Belangrijkste reden van ontevredenheid is het niet kunnen vinden van een vaste baan.

11 procent gedwongen zelfstandig

Ruim 11 procent van alle zelfstandig ondernemers zonder personeel is naar eigen zeggen een bedrijf of praktijk gestart omdat ze geen geschikte baan als werknemer konden vinden. Van hen is 67 procent tevreden. Dat is relatief weinig, maar toch nog meer dan van werknemers met een flexibel dienstverband die tevergeefs op zoek waren naar een vaste baan.

 

 

De ZiPredactie plaatst hier interviews en eigen artikelen. Daarnaast persberichten, aankondigingen of (met toestemming) overgenomen artikelen. (contact: info[AT]zipconomy.nl) Bekijk alle berichten van ZiPredactie

4 reacties op dit bericht

  1. Waarom zou je het meteen “gedwongen zelfstandigheid” noemen als iemand meent geen geschikte (!) baan als werknemer te kunnen vinden? Mij lijkt dat te kort door bocht, en dat is ook niet hoe het CBS het zegt. Bij de huidige arbeidsmarkt kan vrijwel edereen die geen zzp’er meer wil zijn een baan in loondienst vinden. Lieverkoekjes worden niet gebakken, maar dwang is echt wat anders.

    • Laat ik voorop stellen dat in 11% laag vindt en ook lager dan eerder vergelijkbaar onderzoek. Je kan je daarbij ook de vraag stellen hoeveel mensen met een vaste arbeidsovereenkomst dat ‘gedwongen’ doen.

      Dat iedereen een vaste baan kan vinden, lijkt me een iets te rooskleurige beeld van de arbeidsmarkt.

      In de wetenschappelijke literatuur wordt vaak het onderscheid gemaakt tussen opportunity en necessity (zelfstandig) ondernemers. Mensen die het als kans zien of mensen die geen ander alternatief hebben om een inkomen te verwerven. Die laatste groep wordt veelal ‘gedwongen zzp’ genoemd. Misschien geen exact juiste omschrijving.

      Dat iemand geen alternatief ziet/heeft dan zzp’er te worden (vaak vanwege afstand tot de arbeidsmarkt: etniciteit, leeftijd speelt daarbij vaak een rol) is natuurlijk niet prettig. Maar het zzp-schap kan ook een middel zijn op juist die afstand kleiner te maken. Het Britse Taylor rapport bepleit om bijv. voor die groep de stap naar zzp-schap niet te beperken maar wel beleid in te zetten zodat ze door kunnen stromen naar de door hen gewenst dienstbetrekking. Daarom is het ook goed om een beeld en cijfer te hebben bij die groep.

      • Dank voor de toelichting, Hugo-Jan. En in hoge mate eens, met dien verstande dat ik dit cijfer moeilijk kan zien als een maat voor waar jij het over wilt hebben. Het gaat namelijk alleen over de ervaren aanleiding destijds, niet over de ervaring nu, en al helemaal niet over objectieve omstandigheden (voor zover je die ooit kunt vaststellen).

        • Startmotief en actuele beleving van situatie zijn idd twee verschillende zaken. Ken genoeg voorbeelden van interim professionals die (enigzins) gedwongen gestart zijn en nu niets anders willen (en vice versa).