HeadFirst Group 11 december 2024 19 reacties Print Terugblikken op het zzp-dossier 2024: Niels van der Neut (UvA) over misinformatie rond schijnzelfstandigheid, de VBAR en het te lang durende handhavingsmoratorium“Het beeld dat er nu helemaal géén duidelijke wetgeving is, klopt gewoon niet.” zegt Niels van der Neut, universitair docent arbeidsrecht aan de Universiteit van Amsterdam. En als de markt nog niet klaar voor is voor handhaving, ligt dat wat hem betreft vooral aan de markt zelf. Het moge duidelijk zijn: veel zelfstandigen vinden de juridische kaders voor de handhaving tegen schijnzelfstandigheid nog te onduidelijk. “Onzin”, zegt Niels van der Neut, universitair docent arbeidsrecht aan de Universiteit van Amsterdam. “Er is al veel juridische houvast.” In gesprek met Oifik Youssefi van HeadFirst Group deelt Van der Neut zijn gedachtes over de afloop van het handhavingsmoratorium, de misinformatie hierover online en over de rol van sociale partners in het ontsluiten van de krapte op de arbeidsmarkt. Oifik Youssefi: Niels, als academicus in het arbeidsrecht, hoe heb jij dit jaar ervaren op het gebied van het zzp-dossier? Niels van der Neut: Chaotisch. Er wordt veel geroepen over zzp’ers en de afloop van het handhavingsmoratorium, vooral op sociale media zoals LinkedIn. Veel mensen geven hun mening, vaak vanuit een onvolledig begrip van de situatie. Het bijzondere aan deze chaos is dat die mening lang niet altijd los kan worden gezien van commerciële belangen. Er wordt veel geld verdiend aan diensten die de compliantie van opdrachtgevers en zzp’ers checken en zo een vorm van schijnzekerheid bieden. Soms zie ik uitnodigingen voor seminars of workshops langskomen over de kwalificatievraag (werknemer of zzp’er?) waarin juridische fouten staan, dat is pijnlijk. Tegelijkertijd zie ik ook dat het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en de Belastingdienst publiekscampagnes voeren om de regels rondom zzp-inhuur duidelijk te maken. Maar ook dat leidt kennelijk niet tot de gewenste helderheid. Zijn die campagnes dan onduidelijk of vindt de praktijk de antwoorden niet wenselijk? Mijn antwoord op die vraag laat zich waarschijnlijk wel raden. Oifik: Je bent je steeds meer gaan uitspreken over dit onderwerp. Waarom eigenlijk? Niels: De hoeveelheid misinformatie frustreert me, en ik voel me verantwoordelijk om die recht te zetten. Als onafhankelijke academicus probeer ik het publieke debat te verrijken met nuance en duiding. Tuurlijk, dit levert ook wel eens minder aardige reacties op, gezien de gevoeligheid van dit dossier. Desondanks vind ik het belangrijk om mijn mening, die onderbouwt is met wetenschappelijk onderzoek, te blijven geven. Oifik: Zelfstandigen beklagen zich over het gebrek aan een duidelijk juridisch kader en dat dat de handhaving vanaf 2025 zou kunnen beïnvloeden, in hoeverre klopt dat? Niels: Het handhavingsmoratorium werd ooit ingesteld met de belofte dat er nieuwe wetgeving zou komen om duidelijker te maken wanneer een werkende een werknemer of een zelfstandige is. Op 1 januari 2025 is er geen nieuwe wet, maar het beeld dat er nu helemaal géén duidelijke wetgeving is, klopt gewoon niet. Tussen de afkondiging van het handhavingsmoratorium en 1 januari 2025 is er veel veranderd. De Hoge Raad heeft in het Deliveroo-arrest negen gezichtspunten gegeven bij het toetsen van schijnzelfstandigheid (werknemerschap). Dat biedt best wat houvast. Het probleem is dat mensen vaak vooraf honderd procent duidelijkheid willen, en dat is gewoon moeilijk in een markt die zo divers is. Daarbij geldt dat er binnen de beoordeling van arbeidsrelaties ruimte moet zijn voor maatwerk; als je uitgaat van honderd procent zekerheid, ontneem je de mogelijkheid tot het toepassen van open normen die recht doen aan de feitelijke situatie van hoe partijen met elkaar werken (‘wezen gaat voor schijn’). En als je toch extra zekerheid wilt, biedt de Belastingdienst ruimte voor een vooroverleg; ik ken een aantal mensen dat binnen enkele weken reactie kreeg op het vooroverlegverzoek. De mogelijkheden zijn er dus wel. Ik vraag mij oprecht af of de vraag: “is er duidelijk regelgeving?” bij velen niet eerder “ben ik wel blij met het antwoord wat hierop gegeven is?” moet zijn. Oifik: Toch blijven mensen kritisch op de afloop van het handhavingsmoratorium vanwege de onrust in de markt. Het kabinet en de Belastingdienst geven echter aan dat de markt er klaar voor is. Hoe kijk jij hiernaar? Niels: Als de markt er niet klaar voor is, ligt dat wat mij betreft vooral aan de markt zelf. De markt heeft lang de tijd gehad om zich voor te bereiden sinds de aankondiging in december 2022 dat het moratorium eraf zou gaan vanaf 1 januari 2025. Tuurlijk is het zo dat sectoren als het onderwijs, de zorg en de kinderopvang extra kwetsbaar zijn gezien het personeelsgebrek; deze sectoren kunnen merken dat de afhankelijkheid van zzp’ers gevolgen heeft. Voor sommige kinderopvanglocaties kan dit zelfs betekenen dat ze tijdelijk moeten sluiten. Maar de vlucht naar het zzp-schap is deels veroorzaakt door slecht werkgeverschap. Ik roep werkgevers, en eigenlijk ook sociale partners, op om bepaalde wensen van werkenden mogelijk te maken, zoals een zekere vorm van flexibiliteit. Dat is waar de Commissie Borstlap al voor pleitte: vaste contracten minder star maken en flexibele contracten minder onzeker. Oifik: Hoe luister jij naar de ambitie van het kabinet om, ondanks de juridische duidelijkheid die er volgens jou weldegelijk is, met een verduidelijkingswet te komen als de Wet Verduidelijking Beoordeling Arbeidsrelaties en Rechtsvermoeden (VBAR)? Niels: De tijd heeft niet stilgestaan: het idee van de VBAR bestond al voordat de Hoge Raad met het Deliveroo-arrest kwam. Met dit arrest heeft de Hoge Raad een heldere lijn uitgezet. Toch kan ik me best goed voorstellen dat mensen behoefte hebben aan zo’n verduidelijkingswet , omdat het een kader biedt en structuur geeft. Of de VBAR die belofte inlost en daadwerkelijk een verduidelijk is ten opzichte van de Deliveroo-gezichtspunten, vraag ik mij af. De Raad van State heeft zelf ook geoordeeld dat de effectiviteit van de VBAR in haar huidige vorm de strijd tegen schijnzelfstandigheid weinig (positief) zal beïnvloeden. Misschien dat de boel wel iets overzichtelijker wordt, maar hele grote stappen mogen we misschien ook niet verwachten. De praktijk wil vooraf zekerheid, maar dat past niet bij hoe wij in Nederland en Europa arbeidsrelaties beoordelen: de feitelijke situatie gaat voor op de papieren werkelijkheid. Oifik: Tot slot, wat was voor jou het hoogtepunt in het zzp-dossier dit jaar? Niels: De mededeling dat het handhavingsmoratorium echt, maar dan ook echt, eraf gaat vanaf 1 januari 2025. Het is de Belastingdienst en SZW niet makkelijk gemaakt door het moratorium maar te blijven verlengen, maar het lijkt erop dat we een stap in de goede richting zetten. Het moratorium heeft lang genoeg geduurd. Oifik: En het dieptepunt? Niels: De desinformatie die verspreid wordt. Dat schaadt het vertrouwen in de regels en in de uitvoerende instanties. Oifik: Waar kijk jij in het bijzonder naar uit in 2025? Niels: Ik hoop dat we een fundamentelere discussie gaan voeren over zelfstandig werkenden in bijvoorbeeld partnerstructuren en bij specialisten zoals zelfstandige chirurgen. Die juridische (kwalificatie)vragen zijn veel interessanter en complexer dan die over zzp’ers in de kinderopvang of het onderwijs. Daarnaast zou ik graag het gesprek op gang zien komen in de maatschappij en in de politiek over een herziening van het sociale zekerheidsstelsel en hoe mensen in loondienst en zelfstandigen hieraan bijdragen. En in het verlengde van mijn proefschrift is nog interessant dat de aandacht misschien niet alleen uitgaat naar de verschillen in fiscaliteit en sociale zekerheid, maar ook wordt verlegd naar de civielrechtelijke verschillen tussen werknemers en zelfstandigen. Je kunt je natuurlijk wel afvragen: had het gesprek over die verschillen niet eigenlijk al veel eerder gevoerd moeten worden, bijvoorbeeld bij de eerste aankondiging van de beëindiging van het handhavingsmoratorium? Dit interview maakt deel uit van een reeks van HeadFirst Group, waarin het Public Affairs-team de afgelopen weken meerdere experts heeft geïnterviewd die nauw betrokken zijn bij onderwerpen rondom zzp’ers en de arbeidsmarkt. De serie bestaat uit zes interviews, die de komende weken gepubliceerd zullen worden. Heb je vragen over de interviewreeks? Neem dan gerust contact op met het team via publicaffairs@headfirst.nl. HeadFirst Group, Terugblik op het zzp-dossier 2024. Het jaar door de ogen van Print Over de auteur Over HeadFirst Group HeadFirst Group is marktleider in de Benelux op het gebied van het professioneel organiseren van externe inhuur. De organisatie biedt een diversiteit aan flexoplossingen, waaronder contracting, matchmaking, managed service providing (msp) en business consultancy. Er werken dagelijks ongeveer 15.000 professionals bij ruim vierhonderd opdrachtgevers in Europa, waarmee HeadFirst Group een jaaromzet realiseert van ongeveer 1,5 miljard euro. De bekendste merken van HeadFirst Group zijn de intermediairs HeadFirst, Between en Myler en MSP-dienstverlener Staffing Management Services. Door de unieke samenstelling van bedrijven – met ieder zijn eigen specialistische diensten - heeft HeadFirst Group een oplossing voor ieder inhuurvraagstuk. Zorgeloos inhuren, dat is onze belofte. Bekijk alle berichten van HeadFirst Group
Ik ben gestopt bij “er is ruimte voor vooroverleg”. Niet dus. Als je als kleine zelfstandige vooroverleg vraagt, dan is het antwoord “dat doen we alleen voor grote bedrijven”. Vervolgens wordt weer terugverwezen naar een paar vage criteria “die we over vele jaren pas gaan toetsen” (waarvan er in de praktijk door de inspecteur maar 1 of 2 worden gebruikt). En ja, als we dan iets anders vinden, dan moet jij maar zien te bewijzen dat het niet zo is/was. Het verleden wordt dan herschreven zoals het de BD het beste uitkomt. Catch-22. Zeg niet dat het niet zo is, want dat is mij overkomen. Je wordt met een kluitje het riet in gestuurd. Deze mijnheer maar heeft kenelijk geen idee van hoe het in de praktijk werkt. Beantwoorden
“Negen gezichtspunten gegeven bij het toetsen van schijnzelfstandigheid (werknemerschap). Dat biedt best wat houvast.” ben ik het toch niet eens. Het blijft toch een beetje filosoferen voor opdrachtgever, opdrachtnemer als je een opdracht aangaat, is dit nou volgens de Belastingdienst nu in orde of niet. Zo zie je dat ook bij het MvF met inhuur voor het oplossen van toeslagenaffaire eventuele boetes worden betaald. Let hier op het woord, eventueel, dit geeft toch aan dat het niet duidelijk is dat deze flexibele schil nu wel of niet onder zelfstandigheid valt. Tot slot van het interview wordt er gesproken over de handhaving onder partnerstructuren van chirurgen. Hiermee geef je zelf al aan, dat bijvoorbeeld deze structuur, onduidelijk is qua zelfstandigheid. Wat de duidelijkheid van het arrest van Deliveroo weer onderuit haalt. Beantwoorden
Van afstand lijkt alles eenvoudig. Maar neem nu een zelfstandige voor wie alle criteria op groen staan, maar op één punt een rooie vlag heeft, namelijk dat hij of zij haar hooggekwalificeerde werk doet tussen de medewerkers in vaste dienst. Denk hierbij aan een operatieassistent of een IT-specialist. Voor de belastingdienst een no-go, maar hoe zal de rechter hier over oordelen? Die kijkt naar het totaalplaatje en zal een andere afweging maken. Dit is volgens mij de onzekerheid waar alle ellende uit voortkomt. Die onzekerheid is volgens mij heel reëel. Beantwoorden
Het zou goed zijn als dit punt een keer helder wordt uitgelegd. Is inbedding alleen van toepassing op het moment dat een zzp’er kerntaken van een bedrijf verricht? Zoals een docent op een school of een verpleger in de zorg? Of geldt dit ook als IT’er bij een productiebedrijf? En hoe zit het als je als zzp’ er de enige bent met specifieke kennis over een bepaald onderdeel waarvoor je bijvoorbeeld wisselend rond de 20 uur per week wordt ingehuurd? Je doet dan niet mee aan vergaderingen / uitjes / etc, maar je werkt wel voor een opdrachtgever die ook een eigen IT afdeling heeft. Als dit laatste niet kan kun je eigenlijk geen zzp’er meer zijn in B2B. Beantwoorden
Het deliveroo arrest geeft ook aan dat een holistische toets moet worden gehanteerd, d.w.z. dat rechtsgevolgen in onderling verbad moeten worden voorzien. Mijn persoonlijke ervaring is dat omstandigheden *in het geheel niet* worden meegewogen. Er wordt met grote oogkleppen op één punt uit de 9 punten gehaald (waaraan je misschien niet voldoet), waarna alleen naar dat punt wordt gekeken. Er wordt dan gezegd “u voldoet niet aan onze criteria, dus…”. Zelfs al maak je aannemelijk dat je redelijkerwijs wel aan het criterium voldoet, dan wordt gezegd “ik denk/vind/vermoed van niet, dus ik leg wat u zegt schuif ik terzijde” (gevolgd door een dooddoener/catch-22 waar je niets mee kunt). Dat is in mijn optiek een groot probleem. Er zou sprake moeten zijn van “maatwerk” en redelijkheid in de beoordeling, maar die is er niet. De ondernemerscheck geeft al snel als antwoord “waarschijnlijk”. Dan weet je dus nog niets. Vraag je vervolgens overleg, dan wordt dat geweigerd. Op het allerlaatste moment (na 5 jaar) ontvang je een “dacht het niet” brief. Verweer je jezelf, dan volgt bovenstaande aanpak, vol drogredenering. Je kunt daar niets meer, verweer wordt afgedaan met “ik denk het niet, dus ik druk aanslag door”. De enige weg die dan resteert is de rechter. Ik vermoed dat die het dan ook behoorlijk druk gaat krijgen. Ik vind de hele situatie te gek voor woorden. Vooral voor beroepen aan de bovenkant van de markt. Die worden de dupe van een hetze. Het werk wordt je onmogelijk gemaakt. Overigens zegt de Belastingdienst ook nog eens doodleuk “nee hoor, u mag doen wat u wilt, wij verbieden niets” (zolang u ons maar zelf betaalt alsof u uw een hobby uitvoert). In de praktijk wordt het werk je aan alle kanten onmogelijk gemaakt. Dat heet volgens mij broodroof. Een mens moet in alle redelijkheid de mogelijkheid hebben zijn beroep uit te oefenen en de extra kosten die daarmee gemoeid zijn redelijkerwijs kunnen verrekenen. Beantwoorden
(nogmaals, typo’s corrigeren is helaas niet mogelijk in deze omgeving — sorry) Het deliveroo arrest geeft ook aan dat een holistische toets moet worden gehanteerd, d.w.z. dat rechtsgevolgen in onderling verband moeten worden bezien. De Belastingdienst heeft (november) toegezegd dat te zullen doen, maar dat bericht is kennelijk (nog) niet bij de medewerkers beland, want die zitten vast in vastgeroeste denkpatronen. Mijn persoonlijke ervaring is dat omstandigheden *in het geheel niet* worden meegewogen. Er wordt met grote oogkleppen op één punt uit de 9 punten gehaald (waaraan je misschien niet voldoet), waarna alleen naar dat punt wordt gekeken. Er wordt dan gezegd “u voldoet niet aan onze criteria, dus…”. Zelfs al maak je aannemelijk dat je redelijkerwijs wel aan het criterium voldoet, dan wordt gezegd “ik denk/vind/vermoed van niet, dus ik leg wat u zegt schuif ik terzijde” (gevolgd door een dooddoener/catch-22 waar je niets mee kunt). Dat is in mijn optiek een groot probleem. Er zou sprake moeten zijn van “maatwerk” en redelijkheid in de beoordeling, maar die is er niet. De ondernemerscheck geeft al snel als antwoord “waarschijnlijk”. Dan weet je dus nog niets. Vraag je vervolgens (voor)overleg, dan wordt dat geweigerd. Op het allerlaatste moment (na 5 jaar) ontvang je een “dacht het niet” brief. Verweer je jezelf, dan volgt bovenstaande aanpak, vol drogredenering. Je kunt daar niets meer, verweer wordt afgedaan met “ik denk het niet, dus ik druk aanslag door”. De enige weg die dan resteert is de rechter. Ik vermoed dat die het dan ook behoorlijk druk gaat krijgen. Ik vind de hele situatie te gek voor woorden. Vooral voor beroepen aan de bovenkant van de markt. Die worden de dupe van een hetze. Het werk wordt je onmogelijk gemaakt. Overigens zegt de Belastingdienst ook nog eens doodleuk “nee hoor, u mag doen wat u wilt, wij verbieden niets” (d.w.z. zolang u ons maar zelf betaalt alsof u uw een hobby uitvoert). In de praktijk wordt het werk je aan alle kanten onmogelijk gemaakt. Dat heet volgens mij broodroof. Een mens moet in alle redelijkheid de mogelijkheid hebben zijn beroep uit te oefenen en de extra kosten die daarmee gemoeid zijn redelijkerwijs kunnen verrekenen. Beantwoorden
Deze hele exercitie is ontstaan door de pensioenfondsen. Let wel een werknemer in loondienst, vooral bij overheid is verplicht zich aan te melden bij een pesioenfonds. De werkgever draagt zo,n 25 % af en er is een werknemersdeel. Bij de zzp-er lopen de pesioenfondsen al die inkomsten mis. Kijk de belastingdienst krijgt het wel binnen. Loonbelasting van de werkgever of inkomstenbelasting van de zzp-er. Dit is de achterliggende gedachte. Beantwoorden
Wat vooral leuk is, is dat het ministerie zelf voor de toeslagen affaire ZZP’ers zal blijven gebruiken ondanks dat ze waarschijnlijk niet als zelfstandige beoordeeld zullen worden. “De boete nemen we voor lief”…. Ja gek hè, sigaar uit eigen doos. Hoe kun je wetgeving, die dus blijkbaar niet deugt en handig is volgens het ministerie dus gewoon genegeerd kan worden, serieus nemen als je wel een echt bedrijf bent die wel zelf de boetes moet betalen… Beantwoorden
Het Deliveroo-arrest vertegenwoordigt een civielrechtelijke benadering en gaat over de vraag of er sprake is van een arbeidsovereenkomst (art. 7:610 BW). De toegezegde handhaving door de Belastingdienst richting opdrachtgevers is fiscaalrechtelijk van aard, met name vanuit de Wet op de loonbelasting 1964, en richt zich op de vraag of er sprake is van een dienstbetrekking. Het gaat hierbij om twee afzonderlijke juridische leerstukken. Er kan sprake zijn van een arbeidsovereenkomst zonder dat er een dienstbetrekking is in fiscale zin, en omgekeerd. Beantwoorden
Hij zegt ” Het probleem is dat mensen vaak vooraf honderd procent duidelijkheid willen, en dat is gewoon moeilijk in een markt die zo divers is”. Hoezo is het een probleem dat mensen duidelijkheid willen? Mensen hun baan staat op het spel. Natuurlijk willen mensen duidelijkheid als je ze gaat bedreigen. Dan is achteraf duidelijkheid geven niet genoeg. Ik heb met iemand van de belastingdienst zelf gesproken en die vond het al lastig. Laat staan dat mensen het zelf weten. Beantwoorden
mensen willen t duidelijk hebben , ja natuurlijk willen ze dat. Normaal is een wet ook gewoon vrij duidelijk. Lekker makkelijk hoor vanaf de zijlijn concluderen dat de werkgevers dan maar een beter klimaat moeten organiseren zodat iedereen weer masaal als slachtvee in loondienst kan komen. Denk je dat werkgevers niet een keer genoeg krijgen van het ongelimiteerd ziekmelden, de sportongevallen, iemand onmogelijk kunnen ontslaan, wat die ook flikt. Laten we maar even achterover leunen en een zien wat de ongelijke behandeling gaat opleveren in rechtzaken, de belastingdienst overtreed de grondwet met hun uitzondering positie om ZZPers te blijven inhuren en zelfs nog ter kwader trouw. Ik denk dat elke rechtzaak hierop gewonnen gaat worden. Beantwoorden
Iemand in loondienst is tegenwoordige eigenlijk niets anders dan een zelfstandige met een heel slecht contract. (met als verschil dat mensen in loondienst worden gepamperd door de overheid met allerlei voordeeltjes, omdat de overheid dik verdient aan mensen in loondienst met de garantie van een berekenbare stroom geld richting de schatkist) Beantwoorden
De Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties (DBA) was bedoeld om schijnzelfstandigheid tegen te gaan en de arbeidsmarkt eerlijker te maken. Op papier lijkt dit een nobel doel: het beschermen van werknemers tegen uitbuiting en het bevorderen van werkzekerheid. Maar in de praktijk blijkt deze wetgeving vooral chaos te veroorzaken, zeker in sectoren zoals de beveiliging, waar veel professionals als zzp’er werken. De gevolgen van de invoering en de handhaving van deze regels zijn verwoestend, niet alleen voor de zelfstandigen zelf, maar ook voor de economie als geheel. Een angstcultuur onder opdrachtgevers Het ministerie van Financiën zet opdrachtgevers onder druk om de nieuwe regels na te leven, wat resulteert in een angstcultuur. Bedrijven zijn bang voor boetes of naheffingen en kiezen ervoor om simpelweg geen zzp’ers meer in te schakelen. Dit betekent dat beveiligers, die jarenlang als zelfstandige met succes opdrachten uitvoerden, plotseling met lege agenda’s zitten. En terwijl zzp’ers onder druk worden gezet om in loondienst te gaan, verlengt het ministerie zelf contracten met schijnzelfstandigen. De hypocrisie is schrijnend: de overheid wijst met de vinger, maar maakt zich zelf schuldig aan wat ze probeert te bestrijden. Persoonlijke en economische drama’s De gevolgen zijn niet alleen professioneel, maar ook persoonlijk. Voor veel zelfstandigen is het vooruitzicht op een kerst zonder inkomen en een nieuwjaar vol onzekerheid een bittere pil. Denk aan gezinnen met kinderen, hypotheeklasten en andere vaste kosten, die ineens geen inkomsten meer hebben. Deze mensen hebben vaak jarenlang hard gewerkt om een stabiele financiële basis op te bouwen, waarbij banken hun hypotheken verstrekten op basis van drie succesvolle boekjaren. Maar wat gebeurt er nu? Vanaf 1 januari zitten ze zonder opdrachten, met torenhoge kosten en geen uitzicht op verbetering. De onzekerheid heeft niet alleen een emotionele impact, maar ook economische. Huishoudens die hun lasten niet meer kunnen betalen, hebben minder te besteden, wat weer doorwerkt in andere sectoren. Het risico op schulden en faillissementen groeit. De kwaal versus het medicijn Het kabinet lijkt te vergeten dat de beveiligingsbranche al jaren kampt met andere problemen, zoals langdurige zieke werknemers die maandenlang thuiszitten. De vraag is of deze nieuwe wetgeving een oplossing biedt. Wat krijg je ervoor terug als de zzp’ers verdwijnen? Wordt het gat opgevuld door loondienstmedewerkers? Waarschijnlijk niet, gezien het tekort aan personeel en de flexibiliteit die de sector vereist. Een destructieve aanpak De aankondiging van de DBA-regels is erger dan het probleem dat ze proberen op te lossen. Schijnzelfstandigheid is een serieus probleem, maar deze harde en slecht uitgevoerde aanpak dreigt de hele sector omver te werpen. Het kabinet lijkt blind voor de realiteit en laat zelfstandigen in de kou staan. De beveiligingsbranche – en vele andere sectoren – hebben behoefte aan realistische en werkbare oplossingen. In plaats van een rigide aanpak die meer schade veroorzaakt dan dat het goed doet, zou het kabinet moeten investeren in overleg met de betrokkenen. Alleen zo kan een balans worden gevonden tussen bescherming van werknemers en behoud van flexibiliteit voor ondernemers. Tot die tijd blijft het een zooitje, met zzp’ers en hun gezinnen als grootste slachtoffers. Beantwoorden
Wat ik zo mis in de hele discussie; waarom niet gewoon zzp ers helpen met het aannemen van personeel en leerlingen. Wat een kneuterigheid , anti-ondernemers geest en gemene profiteurderij ! De enige bedrijven die de wind mee hebben in dit rottige regellandje zijn de gigantische megabedrijven en adviesbureaus! Het is echt schandalig allemaal! Alle nieuwe regeltjes komen naar zwaar Europa gelobby ,zijn er enkel om kleine ondernemers uit te schakelen! Waarom is de media toch zo ontzettend volgzaam ? Beantwoorden
Als ik hier de verhalen lees dan kom ik tot de volgende conclusies. Een Registeraccountant zal niet in loondienst hoeven bij een accountantskantoor, een teeltspecialist niet bij een tuinbouwbedrijf , de hoofdmonteur bij een garage en ik kan zo nog wel doorgaan. Sterker nog, ikzelf ben in loondienst bij een administratiekantoor en mijn werkgever kan mijn werkzaamheden (zoals loonadministratie) niet eens overnemen, omdat hij daar niet eens de kennis van heeft. En dat komt bij andere bedrijven ook voor. Ik ken een directeur/eigenaar van een installatiebedrijf die zelf niet eens weet hoe hij een verwarmingsketel moet installeren dan wel repareren. Ben ik dan onterecht in loondienst? En dan komt toch de gezagsverhouding naar voren. Het gaat er immers om dat je werk uitvoert wat onder een gezagsverhouding plaatsvindt. Wie werft de klanten of heeft met die klanten een contract? Precies en dan ga ik u vertellen dat iemand die in een ziekenhuis werkt nooit een zelfstandige kan zijn. Een ziekenhuis is zonder chirurgen, assistenten, verplegend en administratief personeel geen ziekenhuis. Tsja, maar hoe zit dat dan met de bouw van woningen? Nou, dat gaat feitelijk al jaren fout. Maar lees s.v.p. door. De gezagsverhouding en het niet zelfstandig werven van opdrachten is gewoon iets waar heel veel zzp’ers tegenaan lopen. Om maar een voorbeeld te noemen. Ben ik zelfstandig ondernemer als ik heel het jaar door met een eigen vrachtauto voor één transportonderneming rij en diezelfde transportonderneming regelt alle ritten voor mij en ik stuur alleen maar een factuur naar hen? Zeg het maar. Ik vind dit de puurste vorm van schijnzelfstandigheid. En als je werkzaamheden verricht die binnen het bedrijf een dagelijkse gang van zaken zijn, dan kan er niet anders sprake zijn van een dienstverband. Ik weet dan ook precies welke zzp’er binnen mijn klantenkring een schijnzelfstandige is en welke niet. Maar waar een hoop mensen hier vergeten is discriminatie tussen werknemer en ingehuurde zzp’ers die hetzelfde werk doen. In de tuinbouw bijvoorbeeld zijn de verschillen tussen uurtarieven van zzp’ers en uurloon plus werkgeverslasten van wernemers in de productie niet echt groot. Maar bij mij op het werk loopt nu ook een zzp’er rond die qua uurtarief wel de factor 2,5 van mijn uurloon krijgt en die persoon maakt er ook nog een puinhoop van, zowel intern als extern (tot zelfs klanten wegjagen toe). Zou ik dan nu ook geen recht hebben op het uurloon wat overeenkomt met zijn uurtarief? Over deze vorm van discriminatie hoor ik niemand en geloof me, dit komt vaker voor dan je denkt. Vooral verzekeraars kennen daar een houtje van. Maar als er iets in het nadeel is van werknemers dan hoor je geen CBG of CvRM aan de bel trekken. Mijn conclusie: schaf het hele dienstverband af, maar zorg dan wel voor uniforme tarieven zodat er geen sprake kan zijn van discriminatie in beloning (zijn we ook van de CAO’s af, want dat is ook mega vorm van onderlinge discriminatie in loon, vakantiedagen en pensioenopbouw). Verzekeringen lopen via één instantie, dus kan er ook geen weigering plaatsvinden.. Dan zijn we ook van het probleem af van ondernemers die nooit een arbeidsongeschiktheidsverzekering hebben afgesloten, merken dat ze ziek worden, vervolgens in loondienst gaan en zich binnen no time ziek melden en vervolgens de WAO/WIA pot van de echte werknemers leeg trekken. Beantwoorden
Wanneer gaat deze overheid inzien dat de huidige problematiek niet opgelost kan worden met oude wetgeving. De arbeidsmarkt is veranderd. Accepteer dat gewoon. Er zijn arbeiders ontstaan die niet in loondienst willen en niet in de huidige ZZP regelgeving passen. Kijk verder dan je neus lang is overheid! Beweeg mee met de arbeidsmarkt i.p.v. muren op te zetten. Probeer een werkomgeving te creëren die bij je nieuw arbeiders en zo meedoen aan je sociale stelsel en ondernemend kunnen zijn zoals zij dat willen, niet zoals JIJ dat eist. Deze huidige overheid is werkelijk verschrikkelijk slecht. Kunnen niet vooruit kijken, denken en dus niet regeren. Beantwoorden
Het is lastig om een oplossing te verwachten van de mensen die het probleem hebben veroorzaakt. Naast de sociale partners die elkaar krampachtig vasthouden vanuit gepercipieerd eigen belang. Beantwoorden
interview - Terugblikken op het zzp-dossier 2024: VVD-Kamerlid Thierry Aartsen over “de vrijheid geven aan men...
interview - Terugblikken op het zzp-dossier 2024: bijzonder hoogleraar en Kroonlid bij de SER Josette Dijkhuizen...
interview - Terugblikken op het zzp-dossier 2024: VZN-voorzitter Cristel van de Ven over de polder en dat zzp’...
