"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

ZiPtalk #1, seizoen 2: Krap, krapper, krapst. Hoe kun je de schaarste op de arbeidsmarkt te lijf gaan?

Ja, de arbeidsmarkt kan nog krapper. In de eerste aflevering van ZiPtalk van dit nieuwe seizoen, spraken we met Geert-Jan Waasdorp, directeur en oprichter van Recruitment data & Tech bedrijf de Intelligence Group. Een afkoelende economie – ‘een licht briesje’ – gaat werkgevers binnenkort wel iets meer lucht geven, zo verwacht Waasdorp. Maar de krapte blijft.

Er wordt bij arbeidsmarktdata te eng gekeken naar het aantal wisselingen van werkgevers. Maar de arbeidsmarkt werkt heel anders”, zo legt Waasdorp uit. “Er werken meer mensen dan ooit, er worden meer uren gemaakt dat ooit en er vinden meer wisselingen plaats dan ooit. De echte vraag is: waar zijn de sollicitanten? Het aantal sollicitaties per functies is fors gedaald. Voor sommige werkgevers is dat momenteel nul. Dat zegt veel meer dan een macrocijfer over het aantal vacatures per 100 werklozen.” Voor Waasdorp zijn bezoekerscijfers op een vacaturepagina en de conversie naar aantal sollicitaties de belangrijkste data waar werkgevers (en opdrachtgevers) zich op zouden moeten richten.

Zit er nu veel verschil in de arbeidsmarktdata over werknemer en zelfstandigen?

“Er zijn wat mij betreft meer overeenkomsten dan verschillen. Zeker als het gaat om ‘beweegmotieven’, maar ook zoekgedrag. Een vacaturebank als Indeed wordt ook door freelancers veel gebruikt, toch zetten bedrijven dat kanaal maar weinig in bij hun zoektocht.”

Data over tarieven laten wel veel meer verschillen zien. “Salarissen kunnen alleen maar omhoog, tarieven schieten nu de lucht in, maar gaan ook weer omlaag.” Een rekenmodel van de Intelligence Group (zie hier) laat zien dat tarieven van zzp’ers dit jaar gemiddeld met 10 procent zullen stijgen. Goed inzicht hebben in ontwikkelingen van tarieven is nu des te belangrijker omdat Waasdorp ook een enorme wildgroei in tarieven ziet. “Het lijkt soms wel: wat de gek ervoor geeft.”

Er is een enorme wildgroei in tarieven. Het lijkt soms wel: ‘wat de gek ervoor geeft’

In een onderzoek van Staffing Industry Analysts zegt 6 op de 10 werkgevers het wisselen van leveranciers te zien als een oplossing om de krapte tegen te gaan. Is dat verstandig?

“Ik kan wel 25 andere oplossingen bedenken die meer effect zullen hebben. Het wisselen van een MSP of met een ander systeem werken, dan creëer je waarschijnlijk eerder meer problemen dan dat het wat oplost. Het gaat er om professioneel samen te gaan werken. Niet tien procent van de functionaliteiten van een systeem gebruiken maar tachtig, je recruiters serieus opleiden, opdrachten aantrekkelijker omschrijven. Ik kan zo 25 andere oplossingen bedenken die jou als organisatie een concurrentievoordeel geven ten opzichte van de rest. Daarmee dwing je ook die concurrenten om het beter te gaan doen. Dan trek je met elkaar je branche naar een hoger niveau en zorg je dat mensen de branche niet uitgaan.”

 


Beluister de eerste aflevering van ZiPTalk van dit nieuwe seizoen op Spotify

 


Er wordt veel gesproken over ‘self sourcing’, het idee om het zoeken en inhuren van zelfstandigen veel meer zelf te doen. Zie jij dat doorzetten?

“Als je vandaag je eigen capaciteit moet gaan organiseren, dan loop je een verloren race. Dan zou ik veel eerder samenwerken met de beste MSP’s en RPO’s uit binnen- of buitenland. Dat is wat anders dan ongebreideld inhuren van externen. Daar moet je wel een grens in stellen, in hoeveel flex er in je organisatie is. Je wil ook de continuïteit bewaken, het behoud van kennis.”

Detacheerders zijn ook sprinkhanen die van de ene naar de andere club gaan. Ze vreten je organisatie leeg

Waasdorp maakt zich vooral zorgen over het gedrag van detacheringsclub. “Ze zullen ook heel veel goede dingen doen, maar het zijn ook sprinkhanen die van de ene naar de andere club gaan. Ze vreten je organisatie leeg. Ik maak me echt zorgen over hoe detacheerders organisaties aan het uithollen zijn. Ze zijn de olie van organisaties waardoor alles blijft lopen, maar dit is echt ook een donkere kant.”

Wat zijn, tot slot, voor jou de belangrijkste tips voor organisaties om om te gaan met de krapte op de arbeidsmarkt?

De arbeidsmarkt is voor Waasdorp een maakbare markt. “Je kan met data grip hebben op je markt en op je problemen. Het is een ‘value chain’, als je daar tijd en aandacht aan besteedt en daarvoor data verzamelt, dan kan je de waardeketen ook sterker maken. Daar moet je tijd en middelen voor vrijmaken. Niet met je rug tegen de muur gaan staan en roepen: ‘de schaarste overvalt mij en iedereen heeft er last van’, dat is niet waar. Je hoort in de pers alleen maar de bedrijven die er last van hebben. De bedrijven die je er niet over hoort, zijn de bedrijven met de beste leiders, arbeidsvoorwaarden. Dus misschien is mijn enige tip: je kunt die krapte onder controle krijgen. Maar dat kost geld, tijd, focus en dan ga je in drie, zes maanden resultaten zien.”

De ZiPredactie plaatst hier interviews en eigen artikelen. Daarnaast persberichten, aankondigingen of (met toestemming) overgenomen artikelen. (contact: info[AT]zipconomy.nl) Bekijk alle berichten van ZiPredactie

7 reacties op dit bericht

  1. Ik snap deze stelling niet:

    “Waasdorp maakt zich vooral zorgen over het gedrag van detacheringsclub. “Ze zullen ook heel veel goede dingen doen, maar het zijn ook sprinkhanen die van de ene naar de andere club gaan. Ze vreten je organisatie leeg. Ik maak me echt zorgen over hoe detacheerders organisaties aan het uithollen zijn. Ze zijn de olie van organisaties waardoor alles blijft lopen, maar dit is echt ook een donkere kant.”

    Wat bedoelt de auteur? Wat doen we verkeerd en hoe zou dat anders moeten?

  2. Het lijkt wel alsof Waasdorp terug in de tijd wil gaan. Een anti-ronselbeding als onderdeel van de samenwerking met detacheerders is gewoon je eigen personeel niet serieus nemen. Dat is hetzelfde als wanneer een detacheerder het personeel verbiedt bij opdrachtgevers in dienst te gaan. Dat houdt A) geen stand en is B) vooral een duiding van gebrekkig werkgeverschap. Zorg goed voor je mensen en richt je op dat waar je invloed op hebt.

    Ook duurzame arbeidsovereenkomsten en werken via een detacheerder schetsen als ‘de donkere kant van de ontwikkeling die nu gaande is’, draagt weinig bij aan een zinvolle discussie. De latere nuance, dat het vooral zorgen over partijen die zich niet houden aan wetgeving betreft, is terecht. Maar dat gaat dan toch breder dan enkel detachering? Ten slotte mis ik in dit verhaal het onderscheid tussen detachering en uitzenden.

  3. Eens met de vragen van Alexander Kist aan Waasdorp. Ben benieuwd waarop hij deze uitspraken baseert.

  4. Hoi Alexander,

    Wanneer gedetacheerden en zzp’ers een te groot deel uitmaken van een organisatie wordt de sociale structuur van de organisatie ‘aangetast’ door het gevoel van verloop bij vaste werknemers. Ook ontwricht het door het verloop van kennis en het geeft extra druk op de arbeidsvoorwaardenstructuur. Ondanks gedetacheerden/zzp’ers passanten zijn, voelt het aan als verloop voor de zittende organisatie en levert dat weer werkdruk op. Ook de verantwoordelijkheidsbeleving van deze groep is meer werkgerelateerd dan gecommitteerd aan de werkgever of de rol van de organisatie in de samenwerking heeft. Kijk maar naar alle discussies rondom flex in de zorg en het onderwijs (en het weglopen van bijbehorende verantwoordelijkheden).
    Er zijn veel oplossingsrichtingen, zoals:
    – detacheerders/zzp’ers/flexpartijen mogen geen mensen aantrekken binnen 2 jaar van de organisatie waaraan zij geleverd hebben
    – er is een openbaar register van kwaliteit van zzp’ers en gedetacheerden met de beoordelingen van de opdrachtgevers (net zoals dat bij platforms als Temper en YoungOnes werkt)
    – bureaus en de recruiters die daar werken, werken in overeenstemming met de recruitercode.nl
    – er is een maximum tarifering (opslag) in percentages op uurtarief, zodat excessen worden voorkomen. Ook tegen uitbuiten van gedetacheerden en zzp’ers die onbekend zijn met de opslag
    – er is volstrekte transparantie over tarieven
    etc.

    En ja… het zijn ingrepen in een ‘vrije markt’, maar hoe vrij is die markt echt?

    Let op… ik scheer niet iedereen over één kam, maar duid wat ik zie. Trends zijn ontwikkelingen die spelen en groeien, niet dat het overal zo is. Maar er is alle reden voor zorg. En ook hier leiden de goeden onder de kwaden.

  5. Hoi Matthew,

    in 2 minuten in een podcast kan ik niet tot een complete duiding komen. Maar als bemiddelaars en detacheerders afspraken maken over het niet benaderen van hun mensen (of met stevige boeteclausules) is het niet onredelijk om dat wederkerig te maken naar werkgevers/organisaties. Zoals de waard is, vertrouwd hij zijn gasten.
    Ik denk dat het goed is om af en toe de zaak op scherp te zetten en een steen in het water te gooien.
    Voor mij is detacheren het nieuwe uitzenden. Overigens die constatering maakte ING ook al. Misschien is dat wel het schot voor de boeg dat er iets moet veranderen….

  6. Het wordt steeds diffuser. Het lijkt wel of detacheerders in het geheel geen goed doen. De Vereniging van Detacheerders Nederland (VvDN) heeft inmiddels een afspraak met Waasdorp staan om in gesprek te gaan.

    • Hoi Peter, … detacheerders kunnen heel veel goed doen (gelukkig), ook bij mij. Ook als ik zelf gebruik maak van hun dienstverlening.
      Ik zie de uitnodiging voor het gesprek graag tegemoet…