‘Agile’ arbeidscapaciteit in organisaties zet aan tot flexibele arbeidsrelaties

Het ‘agile’ werken is in opkomst. Dat is een manier van werken waarbij arbeidskrachten op multidisciplinaire en zelfsturende wijze snel beslissingen nemen en (tussen) oplossingen opleveren in korte cycli.

Voor organisaties wordt het steeds belangrijker om te beschikken over een ‘agile’ arbeidscapaciteit; een arbeidscapaciteit met de veerkracht in zich om te allen tijde in te kunnen spelen op veranderende omstandigheden en nieuwe ontwikkelingen.

Flexibele rollen voor specifieke expertise

Een ‘agile’ arbeidscapaciteit is geënt op rollen in plaats van op functies. Elke ‘agile’ arbeidscapaciteit kent vier vaste rollen, namelijk

1. de rolverdeler die toeziet op de rolverdeling binnen de organisatie,
2. de rol-toekenner die in het kader van werkprocessen rollen aan mensen toekent,
3. de facilitator die werkoverleggen begeleidt en
4. de secretaris die afspraken en dergelijke vastlegt.

Verder heeft elke organisatie bedrijfsafhankelijke rollen en flexibele rollen die vraagstuk-gebonden zijn.

Wanneer zich concreet een vraagstuk of klantvraag aandient, vormt zich een ‘agile’ werkgroep. De vaste rollen en de cruciale bedrijfsafhankelijke rol(len) worden afgedekt door arbeidskrachten uit de kerncapaciteit van de organisatie. Zij betrekken flexibele arbeidskrachten met specifieke expertise en/of skills die nodig zijn om het vraagstuk te kunnen oplossen en/of de klant te kunnen bedienen.

Samen dragen zij zorg voor de uitwerking van de oplossing van het vraagstuk of het antwoord op de klantvraag. De werkgroep bouwt zichzelf weer af en valt uiteen zodra dat mogelijk is.

Modernisering van arbeidsrelaties

Een ‘agile’ arbeidscapaciteit heeft als uitgangspunt dat arbeidskrachten met de juiste kennis en skills de grootste toegevoegde waarde hebben voor de organisatie. Vaste dienstverbanden passen niet bij het karakter van een ‘agile’ arbeidscapaciteit. Voor vaste rollen en cruciale bedrijfsafhankelijke rollen leent een contract met een termijnstelling van een aantal jaren zich goed. Dat houdt zowel de werkgever als de arbeidskracht scherp. Het prikkelt beide om de wederkerigheid in de relatie te borgen en een gebalanceerd psychologisch contract te onderhouden. Voor het overige is het bewust van buiten naar binnen werken met flexibele arbeidskrachten inherent aan een ‘agile’ arbeidscapaciteit.

De opkomst van ‘agile’ werken versterkt de urgentie om flexibilisering van arbeidsrelaties juist meer te faciliteren, in plaats van tegen te gaan. Arbeidskrachten verbinden zich meer en meer bij voorkeur aan aantrekkelijke werkgevers met moderne organisatievormen en –werkwijzen. Modernisering van arbeidsrelaties mag niet langer uitblijven!