Een opdracht van 15 jaar als zzp’er. Toch vindt de rechter niet dat er sprake is van een arbeidsovereenkomst.

De man werkte sinds 2002 als systeembeheerder bij De Unie, de koepel van waterschappen. Hij had een arbeidsovereenkomst voor 30 uur per week en begon daarnaast per 2004 een eenmanszaak. In 2009 wil De Unie de arbeidsovereenkomst stoppen wegens het gedrag en de houding van de werknemer. Bovendien gaat het bedrijf het systeembeheer anders opzetten, waarbij deze functie vervalt.

De werkgever stelt nog wel voor om hem een opdracht mee te geven, waarmee de man zijn eenmanszaak kan uitbouwen. De opdracht dient als compensatie voor de rechten die hij opgeeft bij vrijwillig vertrek. De man krijgt de opdracht mee om als zzp’er maximaal 16 uur per week te werken. Die opdracht wordt telkens verlengd. Vanaf 2020 verloopt het contract via onderhandse aanbestedingen en vanaf 1 februari 2024 via een broker. 

De man eist een arbeidsovereenkomst bij de rechter

Per 1 februari is de overeenkomst niet meer verlengd. De medewerker stapt daarop naar de rechter. Hij claimt dat er van 1 juni 2010 tot 1 februari 2025 een arbeidsovereenkomst heeft bestaan, waarbij de broker vanaf 1 februari 2024 de rechtsopvolger is van De Unie. Als argument voert de man aan dat hij als zzp’er hetzelfde werk deed als daarvoor. Het feit dat er een broker is tussengeschoven noemt hij ‘een papieren werkelijkheid’.

Hij verzoekt de rechter om De Unie dan wel de broker te veroordelen tot betaling van:

• de wettelijke transitievergoeding
• de gefixeerde schadevergoeding vanwege de niet juiste toegepaste opzegtermijn
• 8% vakantiegeld en 13% IKB over de vergoeding van de periode 1 april 2020 tot en met 1 februari 2025
• de billijke vergoeding van € 180.000 bruto
• de wettelijke rente over deze vergoedingen

De rechter wikt en weegt met Deliveroo in de hand

De rechter weegt de voors en tegens nauwkeurig tegen elkaar af en loopt alle punten van  het Deliveroo-arrest langs. Eén punt wijst sterk in de richting van een arbeidsovereenkomst: de lange duur van de overeenkomst. De man werkte vijftien jaar voor dezelfde opdrachtgever. Wel verschoof het type werk van systeembeheer naar website-onderhoud, iets wat volgens de rechter niet bij de kerntaak van De Unie hoort.

Ook de wijze waarop over de beloning werd onderhandeld, de hoogte van het uurtarief en de maandelijkse facturering inclusief btw neigen meer naar een overeenkomst van opdracht. Het feit dat er een maandelijkse betaling plaatsvond, lijkt op een salarisbetaling, maar is het niet, omdat een wisselend aantal uren werd gedeclareerd.

Ondernemersverklaring 

De werkzaamheden zelf kon de man naar eigen inzicht verrichten en bestonden niet louter uit het 16 uur werken, maar uit het uitvoeren van de opdracht, namelijk het onderhouden en het optimaliseren van de websites. Dat hij verantwoording aflegt aan bepaalde personen binnen De Unie maakt nog niet dat er sprake is van een gezagsverhouding, aldus de rechter. De Unie controleerde uitsluitend of de website functioneerde.

De man voert nog aan dat hij slechts een klein aantal opdrachtgevers buiten De Unie had, omdat het naast de 16 uur per week niet mogelijk was om zijn onderneming verder uit te breiden. Dat argument schuift de rechter terzijde. Zijn verklaring staat haaks op hoe hij een ondernemerschecklist heeft ingevuld. Deze checklist had hij op verzoek van de broker ingevuld, als onderdeel van de standaardprocedure van deze broker, die lid is van brancheorganisatie Bovib. In die verklaring had de man aangegeven gemiddeld 32 tot 50 uur per week voor zijn onderneming te werken, als zelfstandig ondernemer op te treden en dat hij de afgelopen 24 maanden drie of meer opdrachtgevers had.

Conclusie

Al met al komt de rechter tot de conclusie dat er geen sprake is van een arbeidsovereenkomst met De Unie, en evenmin met de broker. De man moet zowel aan De Unie als aan de broker € 1221 proceskosten betalen.

Lees ook:

• Voor de rechter: einde opdracht is begin dienstverband voor zzp-verkoopmedewerker

• De betekenis van het Deliveroo-arrest voor intermediairs en opdrachtgevers van zelfstandig professionals (zzp’ers)