Zzp’en na de handhaving – Verzorgende Dennis raakte al zijn opdrachtgevers kwijt, maar herpakte zich

“Eigenlijk gaat het nu beter dan ooit.” En dan te bedenken dat Dennis* nog maar een halfjaar geleden een ongewisse toekomst wachtte. Elf jaar had de verzorgende IG in loondienst en via detachering in verpleeghuizen en de thuiszorg gewerkt. Sinds juli 2024 heeft hij zijn eigen bedrijf en doet hij via bemiddelingsbureaus veel invaldiensten in verpleeghuizen en thuiszorg, vaak in de nacht. Het ging hem lange tijd voor de wind.

Tot op 1 januari 2025 het handhavingsmoratorium op schijnzelfstandigheid afloopt. In december werkt hij zich nog een ongeluk om reserves op te bouwen. Daarna stoppen al z’n opdrachtgevers met de inhuur van zzp’ers. Een voor een haken ze af.

Een geluk bij een ongeluk: in regio’s verderop, in Arnhem, Nijmegen en Apeldoorn is er nog volop werk voor een zelfstandige in de verpleeghuizen. Dennis woont toevallig net op de grens dat het nog goed te bereizen is. Zo lukt het hem om in de eerste maanden nog enkele nachtdiensten te draaien. Ondertussen zint hij op alternatieven.

Voor de meeste zelfstandigen in zijn omgeving zijn deze regio’s te ver weg. Wat zij doen, is wisselend, constateert hij. “Zij souperen hun spaargeld op, een klein deel gaat in loondienst en een deel zoekt nieuwe klanten binnen het persoonsgebonden budget (PGB).”

PGB-klanten

Dat laatste, een nieuwe klantenkring opbouwen van PGB-cliënten is ook de richting die Dennis inslaat. Hij stopt helemaal met werken via bemiddelingsbureaus. Die manier van werken, waarbij je kon inschrijven op openstaande diensten, lijkt volgens hem te veel op uitzendwerk of loondienst. Afgezien daarvan vindt hij zo werken niet meer bevredigend: “Je schrijft je in op een dienst, maakt je uren en gaat weer.”

Nu hij zelf zijn klanten zoekt via netwerken van zzp’ers, contacten met budgetbeheerders en de Nationale Hulpgids, voelt hij zich meer ondernemer. “Ik ben volledig vrij in hoe ik mijn dienstverlening invul, hoe ik mijn werk indeel en bij welke cliënten ik werk. Ik vraag aan cliënten wat ik voor ze kan betekenen en zo starten we de zorg op. Ik bepaal mijn eigen tijden en dagen. Ik heb drie jonge kinderen. Die breng ik eerst naar school en ben rond 9 uur bij de cliënt. “Bij een zorginstelling krijg je dat nooit voor elkaar.”

Afwisselender, interessanter en meer verdiensten

Het werk is interessanter. “Ik werk met veel vaste cliënten, zodat je een band opbouwt. Dat is prettig. Als een zorgvrager aanpassingen in huis nodig heeft, regel ik de hulpmiddelen. We proberen ze daarna samen uit. Je bent met het hele traject bezig.”

Het werk is afwisselender. Bij de een is hij begeleider bij uitstapjes, bij anderen verricht hij complexe zorg, vaak als deel van een PGB-team. Hij doet wel eens een los kwaliteitsproject. Zo werd hem gevraagd de kwaliteit van een PGB-zorgzteam te verbeteren. Of hij springt bij in een crisismoment. Over het algemeen wordt er in de PGB-zorg met meer passie gewerkt, vindt hij. “Als er iemand op vakantie gaat of ziek is, is vervanging regelen eigenlijk nooit een probleem. In verpleeghuizen was dat wel anders.”

Nu hij niet meer via een bemiddelingsbureau werkt, houdt hij aan het eind van de maand bovendien veel meer over. “Ik draag om te beginnen niks meer af aan het bureau. Mijn uurtarief is bovendien fors gestegen. Wat ook bijdraagt: ik draai nauwelijks nog heel korte diensten en maak meer volle dagen. Eigenlijk ben ik er op alle fronten op vooruitgegaan.”

Geen angst voor de Belastingdienst

Blijft over het risico op schijnzelfstandigheid. Met het werken voor PGB-klanten is dat nog steeds niet nul. Maar vooralsnog maakt hij zich daar geen zorgen over. Toen hij nog voor instellingen werkte, deed hij dat wel. “Verpleeghuizen stopten met de inhuur van zzp’ers na een bezoek van de Belastingdienst. Uit angst voor naheffingen zorgde ik dat ik hooguit voor 15% van inkomen afhankelijk was van één opdrachtgever. Mocht er iets gebeuren, dan zou dat een klein deel van mijn inkomen treffen. Maar gelukkig heb ik nog niemand over naheffingen gehoord.”

Nu heeft hij een houding van ‘laat ze maar komen’. “Ik werk als een echte zelfstandige. Met alle opdrachtgevers sluit ik een overeenkomst van opdracht. Ik declareer rechtstreeks. Ik werk flexibele uren. Als ik vrij wil, neem ik vrij. Er is op geen enkele manier sprake van werkgeverschap. Sinds december heb ik een abonnement op Het Ondernemerscollectief. Die hebben een juridische Helpdesk en staan ondernemers bij mocht het ooit tot een rechtszaak komen. Daarmee voel ik me voldoende ingedekt voor de Belastingdienst. Maar het is wel triest dat het moet.”

*achternaam bekend bij de redactie

Lees ook het eerste deel in deze serie over zzp’en na de handhaving: Zzp’en na de handhaving: ‘In de ict durft geen opdrachtgever het nog aan’

 Meer lezen:

• Zorgsector: verschuiving van zzp naar detachering

• CBS ziet verdere daling aantal zzp’ers. En dat komt niet alleen door handhaving

• Twee trends in de handhaving op schijnzelfstandigheid

• De gevolgen van handhaving schijnzelfstandigheid tekenen zich af in de zorg