Vrouwen aan de top? Ga met blokken spelen!

Scherven brengen geluk dus breken dat plafond! Bij voldoende druk breekt elk glas. Een quotum voor het aantal vrouwen aan de top, de politiek bij monde van de PvdA haalde dit maar weer eens aan, gaat die druk niet leveren. Bovendien is een focus op wat je tegenhoudt minder sterk en interessant dan een focus op wat je niet te stoppen maakt. Doe je het laatste dan wordt de discussie over het glazen plafond vanzelf niet meer relevant. Hoe worden vrouwen op de arbeidsmarkt niet te stoppen?

Numbers count 

Mannen zijn in de meerderheid op onze arbeidsmarkt. Ik heb mannelijke collega’s en vrienden die hoog opgeleid zijn, ondernemend, talentvol en ambitieus. Bijna geen van hen gaat in die absolute top komen. Lijkt de meesten helemaal niet leuk en/of interessant. Ik heb ook vrouwelijke collega’s en vrienden die even hoog opgeleid, ondernemend, talentvol en ambitieus zijn. Echter nog een beetje minder vrouwen dan mannen willen het. Om dezelfde redenen. Meer vrouwen aan de top betekent in de eerste plaats meer hoogopgeleide, ondernemende, talentvolle en ambitieuze vrouwen op de arbeidsmarkt. Meer dan mannen nog. Als het aantal vrouwen dat druk uitoefent op het glas toeneemt dan zal het breken. Dan is er helemaal geen hulp nodig. Maar dat lijkt tot op heden maar niet te lukken. Hoe komt dat?

Ga met blokken spelen

Als baby speel je met blokken en vormen. Een van de eerste dingen die je leert is, dat bij gelijke grootte, een rondje niet in een vierkant past. Er zitten wijze lessen in het spelen met blokken. Laten we het vierkantje onze arbeidsmarkt noemen en het rondje het leven zelf. Zolang jouw leven even vierkant is als de arbeidsmarkt gaat het prima. Maar als de vorm iets afwijkt ‘past’ het niet meer. Dus op voorwaarde dat je carrière een ‘logische’ lineaire ontwikkeling heeft bij voorkeur in dezelfde sector dan komt het helemaal goed. En dan niet vergeten om braaf fulltime te werken hè? In elk ander geval een stuk minder of met veel meer moeite. Zeker als je naar de top wil. En laten nou net, in het algemeen, vrouwen vaker dan mannen keuzes maken die in onze arbeidsmarkt simpelweg einde carrière betekenen. Talent doet niet meer ter zake. Is het dan niet vreemd dat verandering op de arbeidsmarkt zo moeilijk is? Persoonlijk juich ik het juist toe!

Vastlopende olietanker 

Onze arbeidsmarkt is in de basis georganiseerd op een manier die past bij (industrieel) proces denken, centrale regie en voorspelbaarheid met traditionele economische waarden als belangrijkste uitgangspunt. Dat was voor het echte leven nooit een goed idee, maar economisch werkt het zolang er niet te veel verandert en zeker niet te snel. Inmiddels wordt het steeds duidelijker dat onze arbeidsmarkt een olietanker is geworden en niet wendbaar genoeg voor de wereld van vandaag en morgen. Quotum wetten, de participatie wet, de wet werk en zekerheid, de verslechterde verhouding tussen werkgeversorganisaties en werknemersorganisaties en de compleet achterhaalde achterhoede discussie op de vierkante millimeter die flexibilisering heet. Het zijn allemaal voorbeelden van een vastlopende olietanker op steeds sneller en structureel veranderend vaarwater.

Fit for live please 

Een andere optie is onze arbeidsmarkt 180 graden draaien. Naar een arbeidsmarkt die zich volledig richt naar het echte leven. Waar levenswaarden als zingeving, (talent)ontwikkeling en –benutting, wendbaarheid en de menselijke maat leidende principes zijn. Waar het denken in traditionele arbeidsverhoudingen niet meer bestaat. Waar we alle traditionele denkbeelden over ambitie en geschiktheid loslaten. Waar economische groei niet alleen een doel op zich is maar, doordat de arbeidsmarkt dienend is aan een waardevol leven, ook een logisch gevolg. Een arbeidsmarkt fit for live. Zou dat niet wat zijn? Zou dan het aantal vrouwen in de arbeidsmarkt toenemen?

Vrouwen aan de top

Vrouwen aan de top is, in een arbeidsmarkt fit for live, denk ik geen probleem. Want ze zijn in aantallen niet meer te stoppen. Persoonlijke ontwikkeling is, ook als daarvoor wordt geïnvesteerd in de volle breedte en diversiteit van het leven, echt te combineren met een carrière. Je bent in staat om interessante projecten te doen (bij meer dan 1 werkgever). Deze houden je fit for your career zodat je op elk moment weer kunt aanhaken. Traditionele denkbeelden, werkgever / -nemer relaties, uren, functieprofielen, verouderde wetgeving en een te ingewikkeld sociaal stelsel zijn er niet meer om jouw ontwikkeling tegen te houden. Dat je met beide benen in het echte leven staat en jouw carrière dus ook, is inmiddels heel logisch gebleken. Want werken is net het echte leven. Dat is niet alleen goed voor vrouwen en topfuncties. Iedereen krijgt meer mogelijkheden en wordt daar beter, productiever, innovatiever, wendbaarder en gelukkiger van. Of, zoals Ricardo Semler zegt, de best functionerende organisaties zijn een reële afspiegeling van de maatschappij en het leven. Hij kan het weten, toch?