"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

De ‘nieuwe’ do’s and don’ts voor opdrachtgevers en zzp’ers. Wat mag wel en niet van de Belastingdienst?

Als tussenstap richting een nieuwe Wet DBA komt minister Koolmees met een ‘verduidelijking’ van hoe de term ‘gezagsverhouding’ uitgelegd moet worden. We zetten die gezagscriteria op een rij.

Het kabinet wil in drie stappen nieuwe regels invoeren over het inhuren van zelfstandigen door opdrachtgevers. Ten eerste is de term ‘gezag’ verduidelijkt, daarna volgt er een webmodule waarmee opdrachtgevers vooraf zekerheid kunnen krijgen. Tot slot komen er per 2021 uitzonderingsregels voor het inhuren van zelfstandigen met een hoog of juist (heel) laag tarief.

  • In een nieuwe ZiPconomy whitepaper (nov 2019) gaan we uitgebreid in op deze regels, de webmodule en de zelfstandigenverklaring (voor opdrachten boven 75,- per uur. Deze whitepaper is hier te vinden

Hieronder alles over fase 1 de ‘verduidelijking gezagsverhouding’.

Verduidelijking

De minister heeft een lijst met indicaties en contra-indicaties voor gezag opgesteld, inclusief voorbeelden. Het idee is dat met deze verduidelijking van het ‘gezagscriterium’ opdrachtgevers en opdrachtnemers meer handvatten hebben om zelf te beoordelen of er sprake is van een gezagsverhouding.

Deze verduidelijking wordt per 1 januari 2019 opgenomen in het Handboek loonheffingen van de Belastingdienst. Het heeft daarmee ook de formele status van een ‘beleidsbesluit’.

Doel is, zo schrijft de minister, dat “opdrachtgevers en -nemers meer handvatten (krijgen) om zelf te beoordelen of er sprake is van een gezagsverhouding”.

Bedenk hierbij : de regels zijn hier niet veranderd. Het idee is wel dat hiermee duidelijker wordt wat nu wel en niet kan in een opdrachtgever/nemer relatie, zonder het gevaar te lopen dat er toch achteraf loonheffing ingehouden moet worden.



Indicaties gezagsverhouding

We noemen hieronder de belangrijkste indicaties die opgenomen worden in het  Handboek Loonheffingen 2019.

Met de opmerking dat het bij die criteria steeds gaat om een mogelijke ‘aanwijzing’ voor de aanwezigheid van een gezagsverhouding. De aanwezigheid van een enkel criterium zal niet direct leiden tot de conclusie dat er een gezagsverhouding is. Er wordt altijd gekeken naar een afweging van allerlei aspecten. Dat ook wel de holistische benadering genoemd wordt.  Dat betekent ook dat de aanwezigheid van een enkele ‘contra-indicatie’ niet afdoende zal zijn om te bepalen dat iemand zeker wel als zelfstandige ingehuurd kan worden. Te stellen dat dit de do’s and don’ts zijn, is dan ook een iets te eenvoudige voorstelling van zaken.

Wat nu de ‘wegingsfactoren’ tussen deze criteria zijn, dat is niet duidelijk. Het idee lijkt dat dat via de later te introduceren webmodule wel duidelijk wordt.

De indicaties zijn onderverdeeld in vijf categorieën:

  • leiding en toezicht
  • vergelijkbaarheid personeel
  • werktijden, locatie, materialen, hulpmiddelen en gereedschappen
  • manier waarop de werkende naar buiten treedt
  • overige relevante aspecten

De in de tabellen opgenomen teksten zijn integraal overgenomen uit de stukken van de minister. In dat document (zie hier) staan nog een aantal voorbeelden en soms extra toelichting plus een juridisch kader. Als daar aanleiding toe is, dan geven we bij punten een kort commentaar.

  1. Leiding en toezicht

Bij het inhuren van een zelfstandige door een zakelijke opdrachtgever is er natuurlijk altijd wel enige vorm van overleg over wat bijvoorbeeld de opdrachtgever verwacht. Daar is ruimte voor. Waarbij een onderscheid over het ‘hoe’ een opdracht uitgevoerd wordt en het ‘wat’ (uitkomst) zeker van belang is.

Leiding en toezicht
Indicatie gezagsverhouding Contra indicatie gezagsverhouding
  • Instructies geven over de manier waarop de opdracht moet worden uitgevoerd (dus over het ‘hoe’), en niet alleen over het resultaat (het ‘wat’).
  • Er is sprake van een resultaatsverplichting, waarbij de werkende vrij is om te bepalen hoe hij dit resultaat realiseert.
  • Het resultaat van de opdracht is niet duidelijk omschreven.
  • De werkende heeft specifieke kennis/vaardigheden die werknemers binnen de organisatie niet hebben.
  • Geen begin en eindpunt opdracht geformuleerd.
  • Een financieel belang van de werkende in de onderneming van de opdrachtgever maakt een gezagsverhouding onwaarschijnlijker (met uitzondering van de statutair bestuurder omdat daarbij op grond van rechtspraak een gezagsverhouding wordt aangenomen).
  • Overeenkomst loopt lange tijd door (1)
  • De werkende stuurt werknemers binnen de organisatie aan (2)
  • De werkende heeft niet de wettelijk verplichte certificaten die nodig zijn om de werkzaamheden te mogen verrichten, maar de opdrachtgever heeft deze certificaten wel.
  • Door regelgeving van derden is het voor de werkende onmogelijk om de werkzaamheden ‘buiten gezag’ te verrichten, dus zonder leiding en toezicht. (3)

 

In een toelichting staat vermeld dat ‘Hoe concreter het resultaat en duur van de opdracht zijn beschreven, hoe aannemelijker het is dat de werkende buiten gezag werkt’. Een belangrijke tip als het gaat om het maken van contracten tussen opdrachtgever en zelfstandige.

Commentaar ZiPconomy: 

In de brief aan de Kamer schrijft de Minister over “Veel zelfstandigen en opdrachtgevers geven aan dat de huidige regelgeving op dit punt (red: gezagscriterium) onduidelijk is. Het meest sprekende voorbeeld hiervan is de discussie over of het aanwezig zijn bij een teamoverleg automatisch resulteert in het bestaan van een gezagsverhouding.” Nu, het was verstandig geweest als in het Handboek juist hier een expliciet antwoord op gegeven zou worden. Dat is niet gedaan. Uit een voorbeeld uit het Handboek mag afgeleid worden dat meedoen aan een werkoverleg kan, zolang het maar gerelateerd is aan de opdracht die iemand doet. En dat het geen verplichting is.

(1)          Een termijn staat hier niet genoemd. Wat is ‘lang’? In het regeerakkoord wordt bij de opt-out en ALT (laag tarief) uitzonderingen een termijn genoemd van 1 jaar.

(2)          Een opvallend punt, veel zelfstandige interim professionals in het hogere markt segment geven leiding aan teams en/of projectleden.

(3)          Dit punt zal voer voor discussie zijn voor streng gereguleerde beroepen, bijv in de zorg of industrie.

  1. Vergelijkbaarheid personeel

Bij deze categorie wordt gekeken naar de verhouding tussen de opdrachtgever en de werkende en in hoeverre deze verhouding vergelijkbaar is met personeel dat in dienst is bij de opdrachtgever.

Een van de criteria die nog het meest discussie en interpretatie mogelijkheden geeft.

Vergelijkbaarheid personeel (4)
Indicatie gezagsverhouding Contra indicatie gezagsverhouding
  • De werkende heeft eerder voor dezelfde werkzaamheden een dienstbetrekking gehad bij dezelfde opdrachtgever.
  • De werkende heeft specifieke kennis/vaardigheden die de werknemers binnen de organisatie niet hebben.
  • De werkzaamheden die de werkende bij de opdrachtgever verricht, worden bij deze opdrachtgever ook verricht door mensen in dienstbetrekking.
  • De werkende krijgt een duidelijk hogere beloning voor de werkzaamheden dan werknemers die soortgelijk werk in loondienst verrichten. (7)
  • De werkzaamheden van de werkende bestaan in het opvangen van drukte bij piekmomenten in het werk of door ziekte van ander personeel, mits die werkzaamheden normaal gesproken ook door personen met een dienstbetrekking worden gedaan. (4)
  • De werkende heeft een dusdanig hoge maatschappelijke positie dat het aannemelijk is dat hij een gelijkwaardige (onderhandelings)positie heeft ten opzichte van de opdrachtgever.
  • De werkzaamheden zijn een wezenlijk onderdeel van de bedrijfsvoering van de werkgever (5)
  • De werkende krijgt functioneringsgesprekken met de opdrachtgever.
  • De werkende moet (verplicht) bedrijfstrainingen of bijscholingscursussen volgen. (6)
  • De werkende moet meedoen aan bedrijfsactiviteiten, zoals teamuitjes. (6)

 

Commentaar ZiPconomy

In het regeerakkoord wordt bij de maatregelen gesproken van ‘reguliere’ en ‘niet-reguliere’ werkzaamheden. Op dat punt is veel kritiek gekomen uit het werkveld, omdat deze criteria niet hanteerbaar zijn en/of extra onduidelijkheden opleveren.

Daarbij blijkt uit het onderzoek naar de tarieven van zzp’ers dat het Kabinet heeft laten uitvoeren dat ongeveer een derde van alle zzp’ers met zakelijke opdrachtgevers regelmatig of af en toe hetzelfde werk doet als werknemers bij diezelfde organisatie. Meer dan de helft zegt werkzaamheden te doen die (geheel of deel) behoren tot de kernactiviteit van de opdrachtgever.  En dat is dan nog de eigen beoordeling, niet die van de Belastingdienst.

In de toelichting op de regels voor het ALT segment, kondigt de minister aan het criterium ‘regulier/niet regulier’ waarschijnlijk te laten vervallen. Ook als reactie op bezwaren uit het werkveld voor dit criterium. Maar die geuite bezwaren spelen net zo goed voor de opdrachten in het ‘tussengebied’ (=twee/derde van alle opdrachten), waar de webmodule voor gebruikt wordt, en voor het opt-out gebied. Ondertussen staat in deze ‘verduidelijking gezagsregels’ wel nadrukkelijk een invulling van dit begrip. Het wordt dus van belang te bezien in hoeverre juist deze criteria toch ook daadwerkelijk in de webmodule en de opt-out variant terug komen.

(4)          Over het tijdelijk vervangen van personeel (bijv vanwege ziekte, zwangerschap) geeft het Handboek een verdere nadrukkelijke toelichting. Namelijk dat het tijdelijk vervangen van een werknemer door een zelfstandige niet per se verboden is, maar dat het dan wel belangrijk is dat de zelfstandige ook daadwerkelijk als zelfstandige kan opereren. Dus met alle vrijheid en andere zaken die bij een zelfstandige horen.

(5)          Wat is nu ‘een wezenlijk onderdeel van de bedrijfsvoering’? Een nadere toelichting uit het Handboek (letterlijke tekst) over ‘wezenlijk onderdeel van bedrijfsvoering’: “Er zal eerder sprake zijn van gezag als de werkzaamheden die de werkende verricht een wezenlijk onderdeel vormen van de bedrijfsvoering van de opdrachtgever. Uit jurisprudentie komt naar voren dat het moeilijk voorstelbaar is dat er geen sprake is van gezag bij werkzaamheden die een wezenlijk onderdeel van de bedrijfsvoering vormen (kernactiviteiten). Vaak zijn de werkzaamheden dan ook structureel ingebed in de bedrijfsvoering van de opdrachtgever.“

De voorbeelden die in het Handboek staan (pizzabezorging, fruitplukken) richten zich vooral op uitvoerende en laag betaalde opdrachten/functies.

(6)          Cruciaal lijkt ons hier het woordje ‘moet’.

(7)          Dit is een contra indicatie waar interim professionals aan de bovenkant van de markt iets aan hebben, al is natuurlijk onduidelijk wat nu ‘duidelijk hoger’ is.

  1. Werktijden, locatie, materialen, hulpmiddelen en gereedschappen

Over werktijden, locatie en andere omstandigheden noemt het Handboek de volgende elementen.

Werktijden, locatie, materialen, hulpmiddelen en gereedschappen
Indicatie gezagsverhouding Contra indicatie gezagsverhouding
  • De werkende is niet vrij om de locatie te bepalen waar hij de werkzaamheden uitvoert.
  • De werkende gebruikt eigen bedrijfsmiddelen (anders dan gereedschappen), bijvoorbeeld een eigen bedrijfsauto, vrachtwagen, zaagmachine, enzovoort.
  • De werkende is niet vrij om de werktijden te bepalen.
  • De opdrachtgever bepaalt in de regel welke materialen de werkende gebruikt voor de werkzaamheden en/of verschaft deze.
  • De opdrachtgever bepaalt in de regel welke overige hulpmiddelen de werkende moet gebruiken voor de werkzaamheden en/of verschaft deze.

 

Commentaar ZiPconomy

Ook hier zal met name het dwingende karakter bepalend zijn. Geen verbod op werken op een locatie, maar het afdwingen. Daarbij geeft het Handboek ook nog deze uitleg “Er is niet automatisch een aanwijzing voor een gezagsverhouding als de aard van het werk met zich meebrengt dat de werkende op een bepaalde locatie of op een bepaald tijdstip moet werken. Bijvoorbeeld bij werken op een bouwplaats. De locatie staat dan vast en het kan ook zo zijn dat de bouwplaats om veiligheidsredenen vanaf een bepaald tijdstip niet meer toegankelijk is, waardoor ook de werktijden niet vrij te bepalen zijn.”

  1. Manier waarop de werkende naar buiten treedt

Manier waarop de werkende naar buiten treedt
Indicatie gezagsverhouding Contra indicatie gezagsverhouding
  • De werkende is verplicht om werkkleding, bedrijfskleding, een uniform van de opdrachtgever te dragen met daarop een bedrijfslogo van de opdrachtgever.
  • De werkende mag een logo, bedrijfskleding, bedrijfsbus of andere kenmerken van zijn eigen bedrijf gebruiken als hij in contact komt met klanten.
  • De werkende is verplicht om visitekaartjes van het bedrijf te gebruiken.

 

Commentaar ZiPconomy

Wat hier o.a. ontbreekt is het gebruik van een email adres van de opdrachtgever. 

  1. Overige relevante aspecten

Naast de bovengenoemde elementen die, zoals in het Handboek beschreven staat “eigenlijk altijd meegewogen worden om vast te stellen of er sprake is van een gezagsverhouding” worden er nog een aantal andere aspecten genoemd, die met name ook te maken hebben met formuleringen in de overeenkomst en met de beloning.

Overige relevante aspecten
Indicaties gezagsverhouding
Aansprakelijkheid voor risico’s
  • De opdrachtgever is aansprakelijk voor schade (aan derden) die de werkende heeft veroorzaakt.
  • De opdrachtgever betaalt inkomen door aan de werkende bij ziekte en ongeval.
  • De opdrachtgever start een verzuimtraject bij ziekte van de werkende.
  • De opdrachtgever betaalt inkomen door aan de werkende bij ziekte en ongeval.
  • De opdrachtgever verplicht de werkende om een bedrijfs- of beroepsaansprakelijkheidsverzekering af te sluiten (toelichting: het verplichtende karakter staat haaks op de ondernemersvrijheid van de werkende als er echt sprake zou zijn van zelfstandig ondernemerschap). (8)
  • Als de werkende eventuele fouten moet herstellen, draait de opdrachtgever op voor de extra kosten en tijd.
  • De opdrachtgever (en niet de werkende) wordt door derden aangesproken op de kwaliteit van het resultaat.
Concurrentie- en relatiebeding
  • De werkende mag geen andere opdrachten aannemen bij andere opdrachtgevers.
  • Een concurrentiebeding beperkt de werkende onredelijk in het aannemen en verrichten van opdrachten bij andere opdrachtgevers.
  • De werkende krijgt doorbetaald als hij met vakantie gaat.
  • De werkende bouwt betaald verlof op.
  • De werkende krijgt doorbetaald als er (tijdelijk) geen werk is.
  • Studiekosten van de werkende komen voor rekening van de opdrachtgever.
Contra Indicaties gezagsverhouding
  • De werkende krijgt een substantieel hogere beloning voor de werkzaamheden dan werknemers die soortgelijk werk doen in loondienst.
  • De werkende brengt een totaalbedrag voor de opdracht in rekening (onafhankelijk van het aantal gewerkte uren).  (9)

 

Commentaar ZiPconomy

(8)          Een dergelijke bepaling is vaak te vinden in overeenkomsten met bemiddelingsbureaus, zeker bij de wat meer risicovolle opdrachten.

(9)          Wellicht ten overvloede, een fixed fee is een belangrijke indicatie dat er geen gezagsverhouding is, maar kan wegvallen als veel andere criteria de andere kant op wijzen.

In deze nieuwe bijlage van het Handboek Loonheffingen staat ook nog een Juridisch kader, dat we hier weglaten. Het volledige document is hier te vinden.

(Voor wie dat handig vindt is dit een pfd met bovenstaande tabellen, zonder verdere toelichting) .

En nu?

Zoals aangegeven zijn bovenstaande regels niet nieuw. Organisaties met al een volwassen inhuurbeleid en beleid over de manier waarop met zelfstandigen gewerkt wordt gedurende de opdracht, kunnen waarschijnlijk volstaan met het bestaande beleid en het nog eens kritisch nalezen van contracten.

Voor wie nog geen interne regels heeft of verouderde contracten, geeft dit op zijn minst een richting om dat beleid eens te maken. Al dan niet met behulp van externe experts of gespecialiseerde dienstverleners.

Dat in de wetenschap dat het arbeidsrecht zelf op korte termijn niet aangepast zal worden. Dit is voorlopig wat het is. En met de verwachting dat deze regels, of een afgeleide daarvan –  naar alle waarschijnlijkheid – weer terug zullen komen in de webmodule.

Hugo-Jan Ruts is 'editor-in-chief' en uitgever van ZiPconomy. Bekijk alle berichten van Hugo-Jan Ruts

14 reacties op dit bericht

  1. Beste Hugo,

    Dit geeft in elk geval iets meer inzicht in hoe de overheid denkt.
    Wat jammer is, en helaas onvermijdelijk denk ik wanneer men alles wil reguleren, is dat men blijft proberen alle ZZP-ers over één kam te scheren.
    Er blijven altijd ZP-ers over die echt géén intentie hebben in een arbeidsrelatie te (gaan) werken maar die de schijn tegen krijgen door deze indicatoren.

    Neem de gespecialiseerde ICT professional zoals ik zelf.
    De meeste opdrachten komen bij organisaties voort vanuit schaarste op de markt. Er is teveel werk voor het interne team. Daarom staan er vacatures uit, maar deze kunnen niet worden ingevuld.
    Dus gaat men externen inhuren. De behoefte die er is betreft meestal senior specialisten. Dit loopt via preferred suppliers (de grotere detacheer partijen) maar die kunnen vaak ook niet leveren. Door grootschalige outsourcing zijn opleidingen achtergebleven waardoor senior specialisten alleen maar schaarser zijn geworden.
    Dus ook detacheerders kunnnen niet leveren, en huren vervolgens de ZP-ers in. Of de altijd aanwezige agent voor losse inhuur vindt deze Zp-er.

    De-facto voert deze ZP-er dus vaak hetzelfde uit als de interne medewerkers, werkt mee in een team etc.
    Vaak komt er wel een opleidings verzoek bij om het team op een hoger plan te krijgen, zeker wanneer het werk wat complexer is.

    BYOD werkt niet altijd vanwege security eisen, of er wordt indirect alsnog een interne omgeving geboden via een virtuele werkplek oid.

    Wat ik nu zie gebeuren is dat er rechtsongelijkheid gaat ontstaan.
    Externe inhuur via detacheerders hebben geen last van al deze eisen waar men met een ZP-er wel last van heeft.
    Dus wil men gewoon geen ZP-er meer.
    Bij mijn huidige opdrachtgever wordt werken als ZP-er nu onmogelijk gemaakt door nieuw beleid.
    Iedere preferred supplier die inhuur aanbiedt moet nu verplicht gaan aantonen dat de aangeboden persoon bij hen op de loonlijst staat.
    Dus einde ZP inhuur.
    Daarnaast gaat men door de schaarste problematiek uitwijken naar meer outsourcing ondanks mindere kwaliteit. Gewoon omdat er geen keuze is.

    De overheid dwingt bedrijven om op te handelen op een wijze die niet voldoet aan de behoefte.
    In veel gevallen zijn er gewoon hoog-nivo handjes nodig die er in de markt niet te vinden zijn. En die mag men op die manier dus niet meer inhuren via ZP-ers omdat er teveel ‘indicaties’ aan kleven die een arbeidsrelatie zouden aangeven.
    Helaas kloppen die indicatoren dan niet voor het werk waar het over gaat, maar door de one-size-fits-all methode zonder maatwerk uitzonderings mogelijkheid ontkomt men niet aan die schijn.

    Voor de ZP-er wordt het werk als zelfstandige onmogelijk gemaakt.
    Het recht dat de overheid zelf hanteerd dat iedere eenpitter ook moet kunnen meebieden op een opdracht is daarmee ook een farce, want door deze DBA regels wordt dat onmogelijk gemaakt voor de markt waar ik in werk.
    Hoger nivo specialistisch werk vergt vaak langdurige inzet, en meedraaien in een team wat dus allemaal indicatoren zijn voor een arbeidsrelatie terwijl deze er eigenlijk niet is, en geen van de partijen deze wil.

    Het zou dus fijn zijn als men eindelijk eens een andere richting in gaat denken.
    Laat de ZP-er/ondernemer aantonen dat deze zelfstandig is en wil blijven in een soort verklaring en het voldoen aan bepaalde criteria. Bijvoorbeeld zaken uit de ondernemers check.
    Dat geeft denk ik veel meer duidelijkheid.

    • @Bjorn, ik snap je punt. dat is ook waar veel zzp-organisaties op inzetten. Maar ik heb geen indicaties dat ze binnen deze regeerperiode hun zin gaan krijgen. Ook al omdat een ondernemersverklaring geen antwoord geeft op de zorgen die Kamerleden en beleidsmakers hebben.

    • Een mooi artikel Hugo-Jan en een erg goed commentaar Björn. Helemaal mee eens.

      Er wordt veel te lang geneuzeld over voor een groot deel van de interim-/ZZP- markt relatief onbelangrijke zaken. De beoogde effecten voor de beter te beschermen populatie aan de onderkant, wat ik op zich van harte ondersteun, zorgt ervoor dat bij tweederde van de markt negatieve bijeffecten ontstaan als door jou geschetst.

      Wie weet kan de opt-out vanaf een bepaald tariefniveau de meer senior specialisten en interim managers (als in kader/leidinggevend/turn-around/crisis management ed.) van deze toestanden verlossen. Het zou alsnog een mooi en simpele oplossing zijn.

      En anders wil ik nog eens wijzen op een intussen alweer 2-jaar-oud-idee van de ZZP-entiteit, een tussenvorm tussen BV en eenmanszaak, die als entiteit de opt-out verzorgt voor bewuste ZZP’ers mits je aan bepaalde voorwaarden voldoet (zoals geen toeslagen/subsidies en betalen van een -deel van- de premies). Zie https://www.zipconomy.nl/2016/11/de-zzpe-zzp-entiteit-als-oplossing-voor-het-wet-dba-debacle/

  2. @Björn: Ik denk zelf dat er politieke stromingen bij de overheid/politiek zijn (vooral aan de linkerkant) bij wie de door jou beschreven nadelen voor zzp’ers niet het gevolg zijn van het beleid, maar eerder het beoogde doel. Het aantal zzp’ers terugbrengen in ruil voor meer werknemers die beschermd worden, verzekerd zijn, onder een CAO vallen, en pensioen opbouwen. En dan is iedere zzp’er die weer noodgedwongen in loondienst gaat, er eentje…..

    • Mark, die indruk had ik ook al wel.
      Maar als men het sociaal stelsel wil beschermen (wat ik op zich wel snap gezien de groei van het aantal ZZP-ers en de groeiende platform economie) dan kan men beter op een bepaalde manier een verplichte bijdrage voor vragen van iedere Nederlander, inclusief de zelfstandigen.
      Dat is dan nog beter dan de keuze voor wel of niet zelfstandig willen werken selectief onmogelijk maken.
      Overigens heeft de overheid daar zelf ook baat bij aangezien zij zelf bij bosjes deze seniore specialisten inhuurt en nodig heeft 🙂
      Wanneer deze er niet meer zijn omdat ze elders in loondienst zijn gegaan (aangezien de overheid niet de beste betaler is voor interne krachten) dan hebben de diverse diensten en ministeries toch wel een uitdaging.

      Overigens blijf ik onverminderd nieuwsgierig naar een onderbouwing waarin de groeiende rechtsongelijkheid / discriminatie van ZP-ondernemers vs bedrijven met personeel uitgelegd wordt.
      Waarom mag de ene ondernemer wél diensten leveren die op alle bovenstaande punten voldoen aan de schijn van een arbeidsrelatie, en de andere niet?
      Natuurlijk zijn deze gedetacheerde werknemers al in loondienst, maar dat is dan ook het enige verschil.

      • Over rechtsongelijkheid gesproken…

        Juist de groep freelancers waar jij het over hebt Bjorn, die veroorzaakt dat, omdat ze alle faciliteiten van ondernemers genieten terwijl hun collega werknemers gewoon werknemer zijn.

        Ik snap je verhaal wel (schaarste dus mooi tarief) maar ondernemen is het natuurlijk niet, deze manier van werken. Misschien mag je het freelancen noemen, maar iig niet ondernemen.

        En die mensen zijn straks ook niet weg, ze zijn er nog gewoon, maar dan in loondienst.

        • KLWinkel, je standpunt over dat veel ZP-ers geen ondernemer zijn in jou ogen kennen we ondertussen wel 😉
          Maar de overheid maakt dat onderscheid niet, en kent maar 2 categoriën; werknemers en ondernemers/zelfstandigen.
          Wat mij betreft maken ze er een categorie freelancers/Zelfstandig professionals bij als dat helpt.

          Vooralsnog bieden de ZP’s gewoon een dienst op basis van een behoefte, en bepalen de prijs ervoor op basis van vraag en aanbod (goh het zijn net ondernemers).
          Zoiets doen heel veel zelfstandig professionals, waar veel bedrijven en overheden (tijdelijk) gebruik van maken om uiteenlopende redenen.
          In sommige gevallen wat langer dan anderen.

          Dat ‘wij’ ons inbedden in een organisatie is vaak niet te voorkomen. Dit ‘moet’ omdat daar bv de internen werken die we moeten begeleiden/helpen. Daar zitten de ketenpartners waar de afdeling diensten aan levert, vaak kán je vanwege ICT security niet eens met eigen facileiten werken etc..
          Het is dus niet zo simplistisch als dat je het doet voorkomen.
          Ook zie ik maar héél, héél zelden een ZP in loondienst treden bij een klant. Gewoon omdat men dat helemaal niet wil.

          Men wil gewoon met hun vak bezig zijn, en dat bij wisselende klanten. Dat verbreedt hun inhoudelijke kennis en ervaring waardoor men alleen maar beter wordt in het vak.

          ‘Ondernemen’ wel of niet is alleen maar een defenitie kwestie.
          Formeel is het ‘voor eigen rekening en risico’ werken. Dat doet een ZP-er (in mijn omgeving en vakgebied tenminste).
          Dus zolang de overheid geen extra categorie definieert zijn ‘wij’ wettelijk ondernemer.
          In mijn vakgebied druk ik niemand uit de markt, neem ik geen plek in van internen etc. (Sterker nog als er eindelijk een interne gevonden is en ik die heb opgeleidt, dan mag ik vaak vertrekken).

          Dus noem het wat je wilt, maar voor de wet ben ik (vrijwillig) ondernemer, en die wet discrimineert momenteel.
          Dát is het probleem. De ondernemer met personeel mag precies dezelfde diensten als ik biedt wél leveren, en ik niet. Dat veranderd niets aan de positie van internen of gebruik van faciliteiten.
          Iemand die gedetacheerd wordt door zijn werkgever mag het wel, en als ik mezelf detacheer mag het straks ineens niet.

          Dat er misstanden zijn erken ik, maar dat wil niet zeggen dat iedereen die lang op een opdracht zit ‘fout’ is.
          En zo wordt het nu wel gebracht.

          De nu bedachte oplossingen gaan dit niet oplossen. Wanneer de overheid ‘ons’ dit werk onmogelijk maakt zal de ZP-er hooguit gedwongen worden in loondienst te gaan. Dat wordt dan ws een detacheerder en geen eindklant. Daar kan de ZP-er gewoon weer doen wat hij/zij deed, maar dan niet meer zelfstandig…
          De tarieven gaan dan nog wat omhoog door minder concurentie en that ‘s it.

          • Ja jou verhaal kennen we nu ook wel een keer, je praat alleen in je eigen straatje, en elkaar hier allemaal napraten heeft ook niemand wat aan en geeft ook geen juist beeld van de situatie.

            Hoe je het ook wilt noemen, zp, freelance, prima, maar ondernemen is het niet en dus geen ondernemer en geen ondernemers faciliteiten.
            Zou ook unfair zijn naar ECHTE ondernemers.
            Ondernemen is wat anders dan twee jaar lang maar 1 klant hebben en daar 40u/w op kantoor zitten, maar nu val ik in herhaling, net als jij.
            Men is er nu in Den Haag blijkbaar ook wel achter en wil er paal en perk aan stellen.

            Wat triest is, dat echte ondernemende zzp’ers mogelijk lijden onder de huidige onduidelijkheid, maar ik denk dat het wel mee valt, ik hoor ze niet klagen. Alleen de groep pseudo zzp’ers hoor je klagen en dat is precies de groep die men wil inperken, dus logisch dat ze klagen.

            Dus Bjorn, zoek een goede detacheerder uit en ga daar in dienst, ben je van alles af en kan je nog steeds je werk doen en ook nog op verschillende plekken.

          • Helaas is het een echo van wat al sinds het onzalige DBA plan wordt geroepen, maar helaas niet minder waar. Ik wordt door twee van mijn opdrachtgevers met regelmaat gevraagd om in loondienst te komen. Het is niet eens het geld wat me tegenhoud, maar domweg de vrijheid die ik heb. Bij de gedachte dat ik in een “gezagsverhouding” zou moeten werken krijg ik het spaans benauwd. Hetzelfde moeten gaan doen via een detacheerder zou me helemaal tegen de borst stuiten. Ik kan die factuur prima zelf sturen en innen, daar hoeven voor mij geen te voeden monden tussen te zitten.

            • @Marc, precies!

              Welk echt probleem lost een detacheerder in jouw voorbeeld nu eigenlijk op? Een door de overheid gecreëerd probleem dat is ontstaan uit symboolpolitieke overwegingen. Met de beste bedoelingen will men de onderkant van de markt beschermen maar daarmee hindert men de grote groep bewust zelfstandigen en hun opdrachtgevers enorm.

              Ik word ook moe van die bijdragen hier die maar doorneuzelen over of iets nu ‘echt ondernemen’ is of niet. Daar gaat het helemaal niet over. Het gaat om onterecht geïncasseerde voordeeltjes door mensen die het niet nodig hebben…. Daar moeten we zeker iets tegen doen maar zo lust ik er ook nog wel een paar met een berg veel meer prioriteit als je het mij vraagt…. O.a. uitkeringsfraude van Nederlanders en, nog tenenkrommender, van niet-Nederlanders die niet eens in Nederland blijken te verblijven en nog een oneindige lijst onvoorstelbare onzin. Typisch Nederlands, dat we over dit ZZP-verhaal maar doorneuzelen terwijl de wereld zo ongeveer in brand staat en de uitkeringen onder onze kont worden weggesnaaid.

              Als je als bewust zelfstandige een dienst aanbiedt waar behoefte aan is, het niet illegaal is en opdrachtgevers betalen de prijs, dan onderneem je. Klaar. Ook al is het vijf zwangerschapsvervangingen op een rij binnen een bedrijf, wat maakt dat nu uit voor het echte probleem?

              Politiek, schaf de subsidies/toeslagen af (vanaf een bepaald tarief/voor bewust ZP) en laat de bloeiende markt van bewust zelfstandigen bloeien en innoveren door best practices bij verschillende opdrachtgevers op te doen en te verspreiden. Bescherm de onderkant van de markt die dat wel nodig heeft. En ja, creëer dus bijvoorbeeld een aparte ZZP entiteit tussen eenmanszaak en BV in. Als de cadeautjes voor bewust zelfstandigen worden afgeschaft, en als die aantoonbaar premiebijdragen voldoen vanuit de eigen bewuste ZZP-entiteit of vanaf een bepaald ZZP-tarief, wat was dan ook weer het probleem dat zo nodig opgelost moet worden?

              • “Het gaat om onterecht geïncasseerde voordeeltjes door mensen die het niet nodig hebben…. Daar moeten we zeker iets tegen doen”

                Dat is precies waar het probleem zit denk ik, er worden nu allerlei ondernemersvoordelen genoten, terwijl men in feite geen ondernemer is volgens logische maatstaven.
                Een nieuwe entiteit voor freelancers die puur op inhuurbasis werken op locatie zou een oplossing kunnen zijn, maar dan zonder ondernemers voordelen, of zeer beperkt.
                Dan houden de freelancers hun vrijheid, belastingdienst is blij en sociaal stelsel is ook blij.

  3. Het blijft maar tobben, als je zoveel woorden nodig hebt om te bepalen of je wel of niet een dienstverband hebt al dan niet fictief. Als je bij je oude werkgever hetzelfde werk gaat doen dan snap ik het fictieve dienstverband. Als je tegen een idioot laag tarief een opdracht moet uitvoeren. Klopt er ook iets niet. En voor de rest laat ondernemende mensen met rust en realiseer dat ze allemaal belasting betalen wat goed voor ons allen is.

    • Je vergeet de categorie te noemen die 40u/w bij de opdrachtgever op locatie werkt, zich in het vakantierooster van die werkgever inpast, eet in de kantine, jaartje krijgt met kerst en verjaardagen, zelfde wel doet als vaste medewerkers. Ook daar is wel watis mee natuurlijk, ondernemen is het iig niet.