"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

Crowdsourcing platformen

crowdsourcingEen op de acht Nederlanders verdient wel eens wat aan een online platform. Nu zijn dit lang niet allemaal crowdsourcing platformen. Sterker nog, de meeste niet, maar het is wel een belangrijk onderdeel van de economie aan het worden.

Ik ben fan, vooral van echte crowdsourcing platformen, zoals Innocentive, Kaggle, Brandsupply en 99 designs. Er is ook veel kritiek, vooral op die laatste. Toch ben ik fan aan beide kanten van de markt. Ik ben namelijk zowel vrager als aanbieder van diensten.

Gebruiker

Laat ik beginnen met mijn ervaringen als gebruiker van met name brandsupply. Ik ben fan en dat komt me nogal eens op kritiek te staan. Het zou een verspilling van talent zijn. Er zou veel tijd gestoken worden in ontwerpen die nooit gebruikt worden. Het zou de prijzen gigantisch drukken. Ik deel niet mening niet en wel om de volgende reden:

Everybody’s brilliant, just not all of the time (Seth Godin)

Ik heb meerdere logo’s en zelfs een boekcover laten ontwerpen via Brandsupply. Laat ik beginnen met een aantal observaties:

  • Er zit echt heel veel rotzooi tussen de ontwerpen;
  • Een opdracht lezen is voor veel mensen blijkbaar heel moeilijk;
  • Iedereen klaagt over gebrek aan contact tussen ontwerper en opdrachtgever, maar niemand zoekt contact terwijl die opties er echt wel zijn;
  • Als een ontwerper in een bepaalde richting denkt, blijft hij/zij in die richting denken;
  • Elk ontwerp dat bij mij ooit gewonnen heeft, was een eerste ingeving en in no-time gemaakt.

Vooral punten 4 en 5 zijn belangrijk waarom ik fan ben. Een ontwerper heeft vaak een idee, ook als dat niet aansluit bij wat de opdrachtgever zoekt, blijft deze er op doorbouwen. Ineens een heel andere insteek heb ik nog nooit gezien. Daarom heb ik zo’n moeite om ontwerpers op uurbasis in te huren. Als het eerste idee gewoon ‘het’ niet is, dan kom je er ook niet meer. Dan is het minder slecht na iteratie 10, maar niet goed.

Verder heb ik met de winnaars in het verleden vaak contact gehad. Bijna allemaal zeiden ze dat ze 1 tot 2 uur over het ontwerp gedaan hadden. Ze zagen het voor zich en bam. Klaar. Daar is doorgaans ook geen iteratie meer over heen gegaan, een enkele keer is de kleur iets aangepast.

Het uurtarief voor de winnaar lag dan structureel dus ook behoorlijk hoog, tussen de 100 en 400 euro per uur.

Laten heb ik 1 van mijn oud winnaars ook los ingehuurd. Onder het motto: deed goed werk toen, nog een keer, voor een vergelijkbare klus. De prijs was 3 keer zo hoog, het was ook wel iets meer werk, eerlijk is eerlijk, maar de kwaliteit kwam niet in de buurt van de crowdsourcing. Waarom? Dit keer had hij blijkbaar niet die ene ingeving. En dus kwam het aloude proces op gang. Itereren op een niet perfect begin, alleen er kwam maar geen andere basis.

Daarom ben ik fan van crowdsourcing.

Het gaat niet om de vraag of iemand goed is in zijn vak, het gaat om de vraag of iemand voor deze specifieke klus op dit specifieke moment het beste ontwerp heeft.

Niet winnen zegt niets over je kwaliteit, het zegt alles over het gebrek aan match voor deze klus. Dat komt overigens mede voort uit het niet lezen van de opdracht. Zo heb ik ooit een opdracht uitgezet met de tekst: geen retro ontwerpen. Ik denk dat 20% van de inzendingen retro was, van pixel-design tot Commedore64 items. Toen ik deze afwees kreeg ik het commentaar naar mijn hoofd dat ik gewoon geen smaak had. Sorry, als je kwaliteit retro ontwerpen is, moet je niet meedoen aan een opdracht voor een modern en straks logo, waarbij expliciet staat: geen retro. Hetzelfde heb ik gehad bij een ontwerp wedstrijd voor een huisstijl die ‘vertrouwen’ en ‘degelijkheid’ moet uitstralen voor een instituut. De meest flitsende moderne ontwerpen, die alles behalve vertrouwen uitstraalde. Wederom waren dit geen slechte ontwerpers als je hun portfolio’s bekeek en hadden ze zelfs ontwerpen in hun portfolio op basis waarvan ik zou denken dat ze deze klus aan zouden kunnen, maar hun eerste ingeving was gewoon totaal niet wat we zochten.

Vind ik Brandsupply een verspilling van tijd en talent? Ja en nee.

Ja, want veel ontwerpers weten niet wanneer ze moeten opgeven. Ze blijven als je een ontwerp laag waardeert itereren op het ontwerp. Dat is een verspilling van tijd.

Nee, want uiteindelijk zie ik om me heen heel veel hele slechte ontwerpen. Die voor vast betaalde klussen gedaan zijn, waar geen weg meer terug is. Dat is nog eens een verspilling van geld en talent. Mismatch tussen opdrachtgever en designer. Het betaald misschien de rekening van de ontwerper, maar ik geloof niet dat iemand er echt gelukkig van wordt.

Creatief

Als creatief heb ik ook ervaringen met crowdsourcing, primair via Innocentive. Ik doe daar open innovatie, dus ik schrijf stukken over hoe je zou kunnen innoveren en ergens iets kan veranderen. Denk aan vraagstukken als:

  • Wat kan pharma met big data
  • Hoe krijgen we mensen om over de dood te praten en iets te regelen voor hun kinderen
  • Hoe zetten we B2B sales om naar digitaal in een omgeving met grote dure producten

Ik heb 4 van de 18 challenges gewonnen, wat ik een hele nette score vind. Zijn die andere 14 daarmee een verspilling van mijn tijd en talent?

Nee, ik heb van het schrijven van elk van die stukken iets geleerd. Ik leer mijn gedachten op dat onderwerp te ordenen. Ik lees me in op een specifiek onderwerp. Ik beschouw het als educatie.

De challenges die ik heb gewonnen, was ik geen van allen ooit voor ingehuurd. Het was namelijk niet mijn ‘area of expertise’ en dat ik wat je heel veel ziet. Heel vaak zijn de winnaars ‘outsiders’, iets waar met name Kaggle heel veel onderzoek naar heeft gedaan. Bijna altijd komen de beste oplossingen daar van mensen die nooit in aanmerking waren gekomen voor de opdracht als deze ‘gewoon’ was aanbesteed.

Dat maakt het crowdsourcen van creativiteit zo interessant, ook voor deelnemers. Je komt in aanmerking voor opdrachten waar je anders niet voor in aanmerking zou komen en je wordt beoordeeld volledig op je kwaliteit, niet op je achtergrond. Die is namelijk doorgaans niet bekend. Er is dus geen bias.

Daarnaast moet ik als creatief zeggen dat er een extra beloning naast het geld zit: de kick. Weten dat je de beste bent van de 100+ inzenders geeft mij een gigantische kick. Ik ben de beste, of één van de beste in de wereld op dit gebied. Of als je een Nederlandse opdracht doet: ik ben één van de beste in Nederland, niet toevallig gekozen, maar gekozen vanwege de kwaliteit van de uitwerking.

Overigens moet ik ook zeggen dat ik steeds vaker opdrachten waar ik denk iets aan toe te kunnen voegen laat liggen. Waarom? Omdat je aan de manier waarop een opdracht is opgesteld al weet dat er geen match gaat zijn. Ik weet dat de manier waarop ik iets zou aanvliegen nooit gaat winnen, omdat de beoordelaars niet in staat zijn het te beoordelen op de manier die ik denk dat nodig is. Ook dat is een kwaliteit die een creatief moet hebben, is er een match? Het gaat dan niet over de vraag of je het beste plan of ontwerp maakt, maar of de beoordelaar dat ook als zodanig zal herkennen.

Conclusie

Ik ben voor en ik blijf voor, wat anderen ook zeggen. Ook design platformen als Brandsupply. Alle kritiek over geen goede band met de opdrachtgever doe ik af als totale onzin. Dat is namelijk een kwestie van goed kunnen lezen en contact zoeken. Want die opties zijn er altijd.

Ik geloof ook niet dat beter contact per definitie een betere opdracht oplevert. Dan zouden de ontwerpers die ik inhuur op uurtarief structureel beter werk moeten leveren dan die ik via brandsupply heb ingehuurd en het omgekeerde is waar. Terwijl dit soms dezelfde mensen zijn geweest.

Creativiteit is een proces dat er soms gewoon is, of niet. Dat maakt deze platformen zo leuk. Je kan kiezen wat je op dat moment aanspreekt. Dat is dus ook hoe ik elke creatief adviseer er mee om te gaan. Alleen als je het meteen voor je ziet, maak je het. Dan stel je jezelf een limiet qua tijd (doe ik bij Innocentive ook) en maak je het. Klaar. Als je wint, moet het uurtarief hoger zijn dan normaal, want er is een kans dat je niet wint. Die moeten in verhouding zijn en ik kan je zeggen: de totale uren investering t.o.v. de totale opbrengsten bij Innocentive voor mij zijn zeker in verhouding.

Ook ligt er een belangrijke opdracht bij de creatief om te kijken of er een match kan zijn. Bij Innocentive zie ik vaak aan de manier waarop vragen worden gesteld dat de opdrachtgever en jury mij niet gaan accepteren. Als er een vraag gesteld wordt om bijvoorbeeld een bijlage met alle relevante wetenschappelijke literatuur weet je dat een creatief out-of-the-box plan het niet gaat redden. Hoe goed het ook is en hoe goed het te onderbouwen is. Ja, dat klinkt logisch, maar toch krijg ik als ik vraag om ‘geen retro’ ontwerp en ‘retro’ ontwerpen afkeur de opmerking dat ik ‘geen smaak heb’. Kies de opdrachten die je doet zorgvuldig.

Bas van de Haterd is auteur, (internationaal) spreker en adviseur over de invloed van technologie op werk. Hij kijkt zowel naar het werk dat mensen nog gaan doen, de manier waarop we dit werk organiseren als de manier waarop we mensen voor dit werk aantrekken en motiveren. Hij schreef hierover o.a. boeken als 'Talent Acquisition Excellence', '10 banen die verdwijn & 10 banen die verschijnen', de maatschappelijke impact van de zelfrijdende auto en (R)evolutie van Werk. Ook organiseert hij jaarlijks het Digitaal-Werven event. Bekijk alle berichten van Bas van de Haterd