Vertrouwen is het nieuwe geld: 2 voorbeelden

Vertrouwen is het nieuwe geld. Ik schreef er al ooit eerder over op basis van online platformen als Elance. Vertrouwen zet zich gewoon om in keiharde euro’s, of dollars in dat geval. Er zijn veel voorbeelden van. Maar ook in Nederland kwam ik er recent twee tegen die ik wilde delen. Of eigenlijk is een voorbeeld al heel oud, maar recent realiseerde ik me pas dat De Belastingdienst dit principe dus ook al heel lang toepast.

De Belastingdienst

Inderdaad, bij de belastingdienst is vertrouwen ook geld. Niet dat je als ze je vertrouwen ineens minder moet betalen aan belasting, maar je hebt wel minder kosten.

In een van mijn eerste jaren als ondernemer maakte ik een foutje. Ik had bij de betaling van mijn BTW een 7 en een 9 omgewisseld en had dus 2 euro te weinig betaald. De belastingdienst was hier natuurlijk niet van gediend, maar omdat het onder de 10 euro viel kwam ik er af met een waarschuwing. Wel ging de boete bij een volgende overtreding omhoog van ik meen 5% naar 10% van het te weinig betaalde bedrag. Als ze je dus niet vertrouwen omdat je vaak ‘foutjes’ maakt (oprechte fouten of bewuste fouten) betaal je gewoon meer. Vertrouwen is het nieuwe geld. Gelukkig is na een paar jaar het vertrouwen hersteld, want deze verhoogde boeteclausule zou na ik meen 3 of 5 jaar weer ongedaan gemaakt worden stond in de brief.

Een ander element waarop de belastingdienst vertrouwen inzet als betaalmiddel is de controles. Als je een controle hebt gehad en je wordt betrapt op van alles en nog wat, ben je de jaren daarna vaker de sigaar. Controles kosten veel geld. Ik zou mijn accountant daar bij moeten betrekken wat een enorme bak aan kosten met zich mee brengt, naast mijn eigen tijd die ook geld waard is.

Bij de belastingdienst is vertrouwen dus een betaalmiddel, naast het geld.

Albert Heijn

Een ander voorbeeld kwam ik tegen bij de Albert Heijn. De zelfkassa’s. Ik ontwijk al enige tijd de caissières, niet omdat ik ze niet aantrekkelijk vind, maar omdat het zoveel tijd kost. En tijd is geld, toch?

Tijd is geld… Nou ja, tijd is eigenlijk waardevoller dan geld in mijn optiek. Tijd heeft namelijk limieten, we hebben 24 uur in een dag. Geld is relatief ongelimiteerd, banken (en vooral centrale banken) kunnen zo ongeveer bijdrukken wat ze willen. Dat hebben we deze crisis wel gemerkt. Dus hoewel tijd waardevoller is dan geld… laten we even uitgaan van tijd = geld.

Albert Heijn scant ongeveer 10% van de klanten bij de zelfkassa’s. Ik zit als ik het grofweg bereken tussen de 7,5% en 10% van het aantal keer dat ik boodschappen doe dat ik controle krijg. Ik heb eens gevraagd aan de dame die me de laatste keer controleerde hoe dat werkte. Wat gebeurt er nu als ik per ongeluk een product vergeten ben aan te slaan?

Het systeem werkt als volgt. Iedereen begint met een bepaald niveau aan vertrouwen, die 10% controle grofweg. Nu kan dat volgend haar niet verder dalen, maar wel stijgen. Elke controle pakken ze er 5 producten uit. Als die op de rekening staan: geen probleem. Zo niet krijg je een 100% controle. Dan moet je bijbetalen wat je vergeten bent. Als dit vaker voorkomt is het diefstal en komt de politie erbij.

Echter, als je een keer ‘gepakt’ wordt, gaat de controle ratio ook omhoog. Hoe vaak precies wist ze niet, maar wel vaker. Dus mensen die proberen de boel te flessen of vaak iets ‘vergeten’ krijgen meer controle. Meer controle betekend dat je meer tijd kwijt bent. En… tijd is geld.

Dus als je gewoon netjes je boodschappen scant en je controles keurig steeds met ‘alles is goed’ terugkomen, heb je relatief veel minder controle. Dus ben je minder tijd kwijt met afrekenen. Dus ben je goedkoper uit, als je uitgaat van tijd=geld.

Oproep

Twee mooie voorbeelden in mijn optiek, dichtbij ons alleen, hoe vertrouwen het nieuwe geld is. Ik wil graag de lezers hier oproepen om meer van deze voorbeelden te delen. Vertrouwen is het nieuwe geld, toch?