Anne Meint Bouma 8 september 2016 5 reacties Print Politiek, verkiezingen en de zzp-dossiers. Kiezen maar!De Tweede Kamer verkiezingen komen er aan. Verkiezingsprogramma’s worden gepubliceerd. Tijd voor de echte hervormingen rond zzp-dossiers? Anne Meint Bouma heeft twee vragen voor Den Haag. Binnenkort kan je er echt niet meer omheen. De commissies hebben hun werk gedaan. Je ziet ze straks allemaal aan je voorbij komen: spindoctors, communicatiedeskundigen, experts, politicologen, lijsttrekkers. En dan natuurlijk commercials, radiospots en televisiedebatten. Of we het leuk vinden of niet: de strijd om de kiezer barst los. Vuistdikke verkiezingsprogramma’s worden de komende weken gepubliceerd. Eindeloze CPB-berekeningen vliegen ons om de oren, evenals nieuwe verkiezingsbeloften en beelden over de ideale samenleving. Of we nu willen of niet. Het gaat beginnen. De landelijke verkiezingen voor de Tweede Kamer op 15 maart 2017. 2012 Welke standpunten, plannen en beloften hanteerden de partijen in 2012 als het gaat om zzp’ers? Het CDA noemde in haar verkiezingsprogramma (titel ‘iedereen’: 86 pagina’s) de term zzp zesmaal. Ze zoomde voornamelijk in op nieuwe solidariteit op het gebied van ondermeer pensioenen en arbeidsongeschiktheid. In het programma van D66 (titel ‘en nu vooruit’: 37 pagina’s) kwam de zzp’er er iets beter van af. Tienmaal een vermelding van de term zzp. Belangrijkste argumenten? Het aanpakken van schijnzelfstandigheid en de oproep tot een simpele VAR verklaring omdat deze te bureaucratisch was. In het programma van de PvdA (titel ‘Nederland sterker & socialer’: 77 pagina’s) haalt de PvdA 21 keer de term zzp aan. De PvdA riep de zzp’ers zelfs uit tot de helden van de economie. De VVD (Titel: ‘niet doorschuiven maar aanpakken’: 64 pagina’s) haalde tien maal de term zzp aan met als belangrijkste boodschap dat zij voor zzp’ers de wettelijke regelingen wilde verbeteren en dat zij geloofde dat zzp’ers ruimte moesten krijgen om ondernemer te zijn. Analyse Matthijs Bouman In het Financieel Dagblad van 2 september 2016 gaat Matthijs Bouman in op de hervormingsagenda van het kabinet Rutte II en beschrijft hij de geslaagde en mislukte hervormingen. Over de hervorming van de arbeidsmarkt schrijft Bouman het volgende: Over de vierde en misschien wel belangrijkste hervorming — die van de arbeidsmarkt — kan ik kort zijn: deze hervorming is faliekant mislukt. De Wet Werk en Zekerheid moest flexwerkers een vaste baan bezorgen, maar lijkt ze vooral op te jagen en weg te pesten van de arbeidsmarkt. Hetzelfde geldt voor de Wet DBA, die de rechtpositie van zzp’ers had moeten verbeteren. Het tegendeel gebeurt: de zzp’er is opgejaagd wild geworden. Hervorming mislukt, dus uithuilen en opnieuw beginnen — zo snel mogelijk graag. 2017: opnieuw beginnen Ons arbeidsrecht dateert uit de jaren ‘60. Inmiddels ziet onze wereld er wel heel anders uit en is de tijdsgeest veranderd. Door toenemende automatisering en robotisering neemt de vraag naar middelbanen af, terwijl de vraag in laag- en hoogbetaalde vakgebieden toeneemt. Daarnaast moeten we met zijn allen langer doorwerken. Door grote investeringsprojecten, veranderende consumentbehoeften en snel wisselende marktperspectieven verschuift de vraag naar arbeidspotentieel significant. Circa 1 miljoen zzp’ers zullen mede hierdoor straks met veel interesse kijken naar de verkiezingsprogramma’s van de partijen. Zij vertegenwoordigen bij de landelijke verkiezingen in 2017 een fors aantal van de in totaal 150 zetels in de Tweede Kamer. Ik pleit voor hervormingen op de arbeidsmarkt waar ruimte is voor vast en flex naast elkaar, zodat we met elkaar een duurzame arbeidsmarkt creëren. Het zal voor politieke partijen niet eenvoudig zijn om te komen tot een definitie van het begrip ‘zelfstandig ondernemerschap’ Twee vragen Ik heb daarom twee vragen aan Den Haag: Wie durft los te komen van de traditionele tegenstellingen en een visie laten zien op noodzakelijke veranderingen op de arbeidsmarkt? Wie kan komen tot een wettelijke definitie van het begrip ‘zelfstandig ondernemer’? Met één miljoen zp’ers in dit land is het toch wonderlijk dat zij nergens een plek vinden in het wetboek? En daar wringt vaak de schoen. Er is lef, durf, aanpassingsvermogen én realiteitszin nodig om veranderingen op de arbeidsmarkt door te voeren. En het zal voor politieke partijen niet eenvoudig zijn om te komen tot een definitie van het begrip ‘zelfstandig ondernemerschap’. Laten wij bij deze daarom alvast met de discussie beginnen! Brainnet, verkiezingen 2017 Print Over de auteur Over Anne Meint Bouma Anne Meint Bouma is directeur van Managed Service Provider Brainnet. Brainnet is marktleider in Nederland waar het gaat om het efficiënt inrichten van inhuurprocessen en het beheren van flexibele schillen. Haar klanten bestaan uit banken, verzekeraars, energiebedrijven, Netbeheerders, bouwbedrijven, zakelijke dienstverleners, ingenieursbureaus en onderwijsinstellingen. Voor deze klantengroep introduceert Brainnet maatwerkoplossingen die haar tot de specialist op inhuurprocessen in Nederland maakt. Bekijk alle berichten van Anne Meint Bouma
Hier raak je inderdaad de kern Anne Meint! Ik vrees echter dat zeer weinig partijen zo ver komen, helaas vervallen verkiezingsprogramma’s tot algemeenheden en slagzinnen…… Daarmee mag van mij het hele kiesstelsel op de schop (lokale/regionale vertegenwoordiging in de kamer ipv partijstelsel), maar dat is een discussie van een heel andere orde. 😉
Mijns inziens wordt er te veel naar den Haag gekeken als de machine waar de oplossing vandaan moet komen. Waarom niet de oplossing gezocht in het werk veld (zoals het vroeger heette de polder). Als werkgevers, werknemers en vertegenwoordigers van zelfstandige beroepsbeoefenaars de handen ineen slaan en een definiëring maken, wanneer, wie, onder welke voorwaarden als werknemer,of als zelfstandig ondernemer aangemerkt kan/moet worden. Kan dit niet? Jawel in het verleden is dat al gedaan. Toen heette het experimenten en werden er zelfstandigheidsbesluiten afgegeven. Gedoogd door de overheid (lees destijds Lisv en BD) en door rechtspraak (CRvB) gesanctioneerd. Waarom niet een robuust plan opgezet voor wanneer iemand als zelfstandige en niet als werknemer aangemerkt wordt, door het huidige maatschappelijke veld (VNO/ MKB/ Vakbonden/ Vertegenwoordigers ZP-ers en BD) ? Wie neemt het initiatief? Of gaan we wachten op eerst de politieke verkiezingspamfletten, vervolgens de kabinetsformatie en formulering van kabinetsuitgangspunten en dan ooit een ambtelijk afgietsel hiervan? Kom op wat daadkracht gevraagd, niet vanuit Den Haag, maar uit de polder.
